Twee jaar geleden bracht het Saoedisch-Arabische Al-Namrood met ‘Worship The Degenerate’ een album uit waarvan ondergetekende behoorlijk onder de indruk was. Het album bevatte zes nummers en raasde op amper vijfentwintig minuten voorbij. Grootste nieuwigheid was dat de zang niet langer door Humbaba werd verzorgd maar door Artiya ‘il hetgeen er naar ons gevoel voor
Al-Namrood is een vreemde eend in de bijt van het black metal landschap. Er zijn namelijk weinig black metalbands te bespeuren in Saudi-Arabië. Het spreekt bijna voor zich dat het voor de bandleden allesbehalve een evidente aangelegenheid is om hun type muziek te kunnen spelen in hun land, zeker gezien de ronduit anti-religieuze teksten. Niettemin
Al Namrood is één van de elf actieve Saoedi-Arabische metalbands op Metal Archives, en één van de twee black metal bands. Met ‘Wala’at’ staat de albumteller van Al Namrood op acht, wat hen met grote voorsprong ook de meest productieve band maakt. Als je dan ook nog eens weet dat de band anti-religieuze (en anti-islamitische)
