Liefhebbers van dark gothic rock zijn aan het juiste adres bij het debuutalbum van Lindsay Schoolcraft, een artieste die vooral bij liefhebbers van Cradle Of Filth belletjes moet doen rinkelen. Voor dit debuut werkte Lindsay (vocals, piano en harp) samen met ex-Evanescene drummer Rocky Gray, die hier ook bass en gitaar ter hand neemt. Verder
Casket Robbery is een Amerikaanse brutal death metal band afkomstig uit Wisconsin, opgericht in 2010. ‘Ascension’ is een ep samengesteld uit het eerste werk met zangeres Megan Orvold, die in 2017 de band. De ep is eigenlijk ook al twee jaar oud, maar wordt volgens de Facebook pagina van de band heruitgebracht met extra nummers.
Vroeger, toen vinyl nog echt populair was, waren er lp’s en singles. Vinyl lp’s (langspeelplaten) en ep’s zijn tegenwoordig weer wat meer geliefd bij muziekliefhebbers en vooral verzamelaars kijken daar naar uit. Op singles (vijfenveertig toeren plaatjes) kreeg je een nummer op de “A-kant” en een nummer op de “B-kant”. Tegenwoordig zie je die plaatjes
The Soapgirls bespreken is zoals de band zelf iets aparts. In het slechtste geval zou je kunnen zeggen dat het niets om het lijf geeft wat eigenlijk een aardig accurate omschrijving van niet alleen de muziek, maar ook het showelement van The Soapgirls is. Even verduidelijken. The Soapgirls die ik ken zijn twee van de
Dialith is, zoals ze zichzelf omschrijven, een moderne melodische / symfonische metal band uit Danbury, Connecticut, gevormd in 2015. De invloeden die ze opnoemen zijn: Arch Enemy, Fleshgod Apocalypse, Kamelot, Nightwish en Epica. In 2017 brachten ze een ep uit, ‘Through Stone’, waarvan de nummers ook op hun debuut te vinden zijn. Op basis van
Female fronted symphonic metal bands uit België: hoeveel kan je er zo uit het hoofd gaan opsommen? Het antwoord maakt eigenlijk niets uit, maar indien je daar Gallia niet hebt bij geteld, ben je er toch eentje vergeten! Gallia werd een paar jaar terug opgestart door componist / gitarist Yannick die al vlug een “partner
Het Zweedse Kairos werd in 2012 opgestart, al kende de band wel een voorgeschiedenis als Furious. Een vier tracks tellende ep, ‘Life On The Edge’ (2013), deed nog niet zoveel stof opwaaien. Beter verging de band met het debuutalbum ‘Wicked Callings’ dat onder andere de aandacht trok van UDO zodat Kairos als support act mee
Het Griekse Hand Of Fate werd in 2014 opgestart door een trio – John Hatzidimos (gitaar, programming), Tasos Gerasimou( gitaar, backing vocals) en Sotos Sofidis (bass) – om zo hun liefde voor melodic rock / melodic metal kenbaar te maken. Wat later was de line-up compleet door toetreding van Dimitris Kounatiadis (drums) en Alexandra Anagnostopoulou
Juliet Ruin, een band waar ik helemaal niets over wist toen ik deze review moest beginnen. De bijgeleverde persinfo was nul. Hoe begin je dan? Social media natuurlijk. Als je al een facebook pagina én website hebt, dan kan je een pak info loslaten op je fans. Helaas hult de band zich in stilzwijgen. Behalve
Vroeger, toe vinyl populair was waren er lp’s en singles. Lp’s (langspeelplaten) zijn tegenwoordig populair op cd terwijl ook vinyl weer geliefd is bij verzamelaars. Op singles (vijfenveertig toeren plaatjes) krijg je een nummer op de “A-kant” en een nummer op de “B-kant”. Tegenwoordig zie je die plaatjes niet zo vaak meer, maar ze komen
