Doedsvangr is een black metal gezelschap dat in 2014 werd opgestart. Het debuutalbum van het gezelschap, ‘Satan ov Suns’, werd in 2017 op ons los gelaten. Nu, vier jaar later, komt het vernieuwde kwartet – tegenwoordig bestaande uit AntiChristian (drums), Doedsadmiral (vocals), Shatraug (gitaar, bass) en BST (gitaar) – eraan met een tweede werkstuk. ‘Serpents
Mattias Norrman is een vrij bezige bij daar hij met heel wat bands / projecten actief is – de bekendste band zal ongetwijfeld Ocober Tide zijn – maar toch vindt hij nog tijd om met nog iets nieuws op de proppen te komen. Alhoewel, “nieuw” is natuurlijk een groot woord. We weten immers allemaal reeds
White Ward is afkomstig uit Oekraïne, meer bepaald Odessa, alwaar de band in 2012 werd opgericht. In de beginperiode kregen we nog post black metal te horen van het gezelschap, tegenwoordig laten de heren ook experimentele stukjes toe in hun sound. De beide full-albums die de heren eerder op de markt brachten kregen goede kritieken
Forhist, een naam van een band die totaal geen belletjes deed rinkelen. Bij u ook niet? We kunnen het u niet kwalijk nemen, want dit is het titelloze debuut van deze band / dit project dat acht nummers telt die telkens een Romeinse cijfer als titel meekrijgen en die zodoende gerangschikt worden van ‘I’ tot
Met hun laatste album ‘Love Exchange Failure’ gooiden de Oekraïners van White Ward hele hoge ogen in de wereld van de experimentele black metal. Een combinatie van loungy jazz en extreme DSBM en post-black kegelde de klassieke black metal elementen buiten en nam ons mee op een psychotische trip. Dat dit geen abrupte ommekeer maar
‘Melinoë’ is het jongste geesteskind dat als een rotte vrucht uit de zieke geest van de Amerikaan Kyle Spanswick a.k.a. Naas Alcameth is ontsproten. Met Akhlys is het intussen reeds het derde album, maar het eerste waar Alcameth versterking inroept van zijn wapenbroeders uit Aoratos. Misschien dat hij dit nodig achtte om de sound overtuigend
Het Franse Throane is een black metal project opgestart in 2016 waarmee zijn bezieler, Dehn Sora, al twee full-albums realiseerde: ‘Derrière-nous, la lumière’ (2016) en ‘Plus une main à mordre’ (2017). Na een drietal jaar dus van relatieve stilte komt Dehn Sora er nu aan met deze ep. De ep telt slechts een lang nummer,
De Amerikaanse tweeloop Cultus Profano, bestaande uit Advorsus (vocals, drums) en Strzyga (vocals, gitaren) schuwt de clichés zeker niet. Promomateriaal waar de corpsepaint van afdruipt, kerkklokken en satanisch gefezel als intro, cringy titels als ‘Devoted To The Black Horns’ en ‘Towards The Temple Of Darkened Fates’, een affiniteit met omineus Latijn… Dé ultieme black metal
Ulcerate is afkomstig uit Auckland, Nieuw Zeeland en timmert sinds 2002 aan een muzikale carrière. We gaan eerlijk zijn dat we dit gezelschap nog nooit echt goed hebben gevold, maar van het vorige album, ‘Shrines Of Paralysis’ (2016), hoorden we positieve reacties en kregen er ook een paar nummers van te horen die, eerlijk gezegd,
Het Zwitserse Aara kwam amper een jaar geleden vrijwel uit het niets opduiken met hun debuut ‘So Fallen Alle Tempel’. De bezielers van deze duistere gothische constructie: Berg, die alle instrumenten op zich neemt, en Fluss, die zorgt voor de totaal onverstaanbare screams op de achtergrond. De debuutplaat bestond uit veertig minuten hectische, maar degelijke
