Het Amerikaanse Witherfall staat voor een donkere mix van progressive metal en melodic metal. Sinds de opstart in 2013 van de band heeft Witherfall reeds twee uitstekend ontvangen albums afgeleverd: ‘Nocturnes And Requiems’ (2017) en ‘A Prelude To Sorrow’ (2018). Tijdens de opnames voor het laatste album nam het gezelschap ook twee cover versies op:
De “When A Shadow Is Forced Into The Light tour 2019” van Swallow The Sun maakt op dinsdag 7 mei een tussenstop in De Casino in Sint-Niklaas. Dankzij een samenwerking van 5Shadesofblack en GRIMM kunnen we dan gaan genieten van vier stevige bands. Het Belgische Marche Funèbre mag de avond op gang trekken. Dit doom
Twee dagen lang mag Antwerpen zich weer het centrum van België voelen op gebied van metal en aanverwante muziek, want op 31 mei en 1 juni is er een nieuwe editie van dit gezellige festival. Toch is het dit jaar even uitkijken of de formule ook zal aanslaan met nieuwe data op de kalender en
The Picturebooks … een mij onbekende band uit Duitsland opgestart in 2009 als trio: Fynn Grabke (gitaar, vocals), Philipp Mirtschink (drums) en Tim Bohlmann (bass). Na twee albums verliet die laatste de band en tot op heden gaat het resterende tweetal als duo verder. Terwijl die eerste twee albums nog een mix van garage rock
Het Zweeds Backyard Babies ontstond in 1989. Drie jeugdvrienden – Andreas “Dregen” (gitaar), Johan Blomquist (bass) en Peder Carlsson (drums) – hebben een bandje genaamd Tyrant, maar zijn niet echt tevreden over de vocalen. Dus wordt de vocalist aan de deur gezet en komt ene Nicke Borg (vocals, gitaar) in het vizier. De naam wordt
Het Amerikaanse Buckcherry werd in 1995 en hield het na twee nochtans vrij succesvolle albums in 2002 voor bekeken. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in 2005 besloten vocalist Josh Todd en gitarist Keith Nelson de band met een vernieuwde line-up nieuw leven in te blazen. Album nummer drie, ’15’ getiteld,
Queensrÿche is een band die ik op jongere leeftijd vaak heb beluisterd en best zeer goed vond. Daarna wat uit het oog verloren en de laatste tijd weer heb heropgevist door het schrijven van een review van hun vorige album ‘Condition Human’, wat ik trouwens erg goed vond en hun passage op Alcatraz (waar ik
Deserted Fear is stilaan, release na release, aan bekendheid gaan winnen. Het tekenen bij Century Media in 2016 zal daar zeker toe bijgedragen hebben. Met hun vierde album zetten ze alweer een stap vooruit. Dat hoor je onmiddellijk op ‘All Will Fall’. Het plaatje klopt. ‘The Final Chapter’ is ook zo’n heerlijk nummer. Voor zij
Een nieuw Swallow The Sun album is altijd iets om naar uit te kijken en een hele eer om te reviewen. Maar wanneer een album komt na een meesterwerk en bovendien een bijproduct is van een heuse tragedie, dan staat er je als recensent toch een serieuze opdracht te wachten. Ik denk dat vele lezers
Het pas van het Finse Swallow The Sun loopt niet over geijkte paden, maar is een calvarietocht de laatste jaren veeleer over berg en dal. Dit heeft voornamelijk te maken met het overlijden van Juha Raivio’s levenspartner, Aleah Stanbridge, zangeres van het alom geprezen Trees of Eternity. ‘Lumina Aurea’ is de subliminatie van zoveel leed.
