Het Britse black metal project Vosforis brengt met ‘Cosmic Cenotaph’ hun debuut uit en het is eens iets anders dan gewoonlijk. De basis ligt in midtempo melodieuze black metal, maar de man achter dit project (Simon White) kiest er voor om zijn grimmige epen een scheut industrial te geven tot zelfs wat jaren tachtig aandoende
Tijd om de black metal een stukje trager te spelen en wel met de Denen van Perdition’s Mire. Geen volledig album dit ‘Into A Dark Heartland’, maar een ep van een klein half uurtje. De band speelt met momenten flink leentjebuur bij Khold: eenzelfde gezapige tempo’s met een occasionele versnelling, de niet al te propere
Voor ons ligt het gelijknamige debuut van Metsän Alttari (vrij vertaald Altaar Van Het Woud). Het betreft in feite een Finse éénmansband die ons een mix serveert van black metal met een resem folk-invloeden. Janeski – u misschien bekend als ex-lid van Elvenscroll – is de man die instaat voor simpelweg alles. En eerlijk is
Het van oorsprong Russische Blackdeath werd in Sint-Petersburg opgestart in 1995 als Draugwath. Een jaartje later werd de band gesignaliseerd als Black Draugwath, om pas in 1998 de huidige naam Blackdeath te gebruiken. Dit black metal gezelschap presenteert ons nu een elfde full-album. ‘Mortui Incedere Possunt’ telt acht, waaronder één cover, heel intense en beklijvende
Sinds 2004 timmert het Duitse Chaos Invocation aan een muzikale carrière die zich voornamelijk in black metal kringen ophoudt. Toch lijkt de band pas sinds enkele jaren onder stoom te zijn gekomen. Zeker als we de discografie bekijken. Het debuutalbum, ‘In Bloodline With The Snake’, kwam er pas in 2009. Het was dan vier jaar
Fiende, “vijand” in de Noorse taal, is een Noors tweetal dat sinds 2021 vanuit Fredrikstad, Viken zijn visie op black metal over de wereld probeert te spuwen. Met ‘Snart er Alt Glemt’ zorgt het tweetal – Skaar (vocals, gitaar, bass, keyboards) en Audun (drums) – voor een eerste ep. Het schijfje telt vier tracks die
Het Italiaanse Aesis werd in 2016 in het leven geroepen door Senon Brennus (vocals, gitaar, bass, fluit, Ierse bouzouki) en Eoghan Esugenos (vocals, keyboards, orkestratie). Het tweetal is ook samen actief bij Haegen, een Italiaanse folk metal band. Met Aesis wil het tweetal focussen op het verhaal van de Senones, een Gallische stam die de
Het Britse An Axis Of Perdition debuteerde met een onwaarschijnlijk brok angstaanjagende black metal met industriële invloeden: ‘The Ichneumon Method’. Qua binnenkomer kon die tellen en ze borduurden daar vrolijk op verder met albums als ‘Urfe’ of ‘Tenements (Of The Anointed Flesh)’ waar ze die kille en verdorven atmosfeer netjes lieten evolueren. Nu is er
Solo projecten zijn vaak een dubbeltje op zijn kant: ofwel zit er een uitstekende muzikant achter en kan die de ziel beroeren, ofwel is het armoe troef. In het geval van Hädangången neigt het gelukkig meer naar de eerste optie, al is het album niet vrij van schoonheidsfoutjes. De atmosfeer van ‘Tomhet’ neigt naar tristesse
Myrholt is een solo project van Ole Alexander Myrholt dat hij sinds 2016 aanhoudt. Het project werd eigenlijk reeds in 1992 opgestart en hield hem bezig onder verschillende namen (o.a. Tyrant, Deceased, Acronicon, I Was Flesh Once en Tremor). Het is dus pas sinds 2016 dat hij de naam Myrholt gebruikt. Met ‘Blandede meninger og
