De Poolse black metal underground bevat een hele rist bands die er vaak in slagen om een authentiek occult gevoel mee te geven, waar andere acts soms iets te duidelijk een toneeltje opvoeren. Zo ook dit Todestrieb, dat op zijn eigen manier het concept van black metal invult. Zo neemt de band geregeld gas terug
Voor ons is Skaldr een nieuwe naam, al is de band reeds sinds 2017 actief en zorgt het gezelschap met deze ‘Saṃsṛ’ voor en tweede full-album nadat men in 2020 ‘Scythe Of Our Errors’ afleverde. Opvallend, vinden wij dan toch, is het feit dat drie vierde van Skaldr een verleden heeft gehad bij Asagraum, al
Void Of Hope is een Fins black metal trio dat in vijf dagen tijd, terwijl het buiten ijs en ijskoud was, de zes tracks voor dit album opnam. De screams die hier deel van uit maken werden wat later genomen tijdens een tweedaagse sessie. Inspiratie haalt het gezelschap bij o.a. Silencer; Lifelover en Austere zodat
‘Celestial Lands’ is het tweede album van het Britse Wolvencrown, een melodische black metalband van Groot Britannië. Zodra de intro de nodige grandeur heeft geïntroduceerd, is het bij ‘A Once Rational Time’ snel duidelijk dat deze heren uit het episch vaatje tappen, met overduidelijke links naar een Wolves In The Throne Room, Fen en aanverwanten.
Wie “Zweeds” en “melodische black metal” zegt, komt gegarandeerd snel uit bij Dissection. Dat voorbeeld wordt ongetwijfeld voor een flink stuk gevolgd door de heren van Vananidr, die beide eerder vernoemde hokjes aanvinken. Vrij grimmige gitaarpartijen worden doorvlochten met occasioneel zweverige melodieën die het geheel een zekere melancholie en tristesse meegeven. Neem daarbij een fikse
Sur Austru, een band waar ik volop fan van ben werd opgericht in 2018 door ex leden van Negura Bunget, een spraakmakende Roemeense band in het genre folk black metal. Op de vorige albums, die trouwens top waren, ging Sur Austru op dit elan verder, al was er meer ruimte voor het folk aspect en
Met ‘Duality’ is het in Utrecht, Nederland ontstane trio van Defacement aan een derde langspeler toe. Defacement is er naar de muzikale ideeën van de Italiaanse drummer Mark Bestia, de Libische gitarist Khalil Azagoth en diens landgenoot, vocalist en bassist Forsaken Ahmed. De band wordt in het vakje death metal / black metal ondergebracht. Hoe
Het Amerikaanse Vimur werd in Atlanta, Georgia in 2006 opgestart als solo project van Vaedis om zijn visie op (melodic) black metal vorm te geven. Echt super draaide heet toch niet: er was een demo in 2010 en dat was het. In 2013 kreeg Vaedis het gezelschap van Hesperos (bass), Ætheøs (drums) en Australis (gitaar),
Moeten we je het Finse Nest nog voorstellen? Waarschijnlijk wel, want deze band – T. Saxell (vocals, gitaar, bass) en Aslak Tolonen (vocals, kantele, keyboards, didgeridoo) – werd in 1999 opgestart terwijl het laatste werkstuk, ‘Mietteitä’, in 2015 op de markt kwam. Het tweetal brengt op een heel eigenzinnige manier neofolk en ambient tot leven
Inherits The Void is een solo project van Antoine Scholtès waarmee hij zijn visie weer geeft op melodic black metal. Sinds de opstart, in Clermont-Ferrand in 2020, zorgde hij datzelfde jaar nog voor een ep, terwijl hij nu met ‘Scars Of Yesteryears’ aan een derde full-album is toegekomen. Een stevige werkethiek dus, als je het
