Antwerp Metal Fest – 31/05/2019 en 01/06/2019 – Fort Merksem, Merksem.

Veel wijzigingen in vergelijking met de vorige edities van Antwerp Metal Fest. Een eerste wijziging is de datum: van eind juni / begin juli naar eind mei / begin juni. Een tweede wijziging is de locatie: van het mooie Bouckenborgh Park naar Fort Merksem. Maar ook deze nieuwe locatie heeft alvast zijn charmes een voetbalterrein met een heel pak bomen omringd die voor verkwikkende schaduw zorgden. En dat laatste was alvast nodig op zaterdag 1 juni wat het was echt wel heel warm. We moesten, door omstandigheden, verstek geven op vrijdag 31 mei, maar achteraf hoorden we dat we eigenlijk niet zo erg veel hebben gemist.

Op zaterdag kregen we maar liefst dertien bands voorgeschoteld die, net als de eerste dag van festival, afwisselend op de “Mainstage” (open air) en in de “Marquee” (tent) het podium op mochten. Er werd geopend op de “mainstage” voor nog niet echt veel publiek, maar dat liet Abacination zich niet aan het hart komen. De band zorgt voor een mix van death metal en thrash metal, maar liet ons eigenlijk al bij al koud. Hetzelfde kan gezegd worden van Mästürbätor, een vijftal dat een mix brengt van hardcore, thrash metal en crossover. En ook het uit Hongarije afkomstige viertal Harmed, dat zich uitdrukt aan de hand van deathcore, deed ons weinig tot niets. Integendeel, we hebben de indruk dat er België een pak bands actief zijn die evenwaardig of zelfs beter zijn.

Echt heel veel beterschap kregen we gelukkig van het Belgische Hudič, een nog jonge band die een beklijvende mix brengt van death metal, black metal en doom. Hun ep, ‘No Ergo Dimittas’, is een schot in de roos en ook live staat dit vijftal als een stevig huis. Hun sterk en knap opgebouwde set is er een om naar uit te kijken en vooral vocalist zorgt dat de aandacht nooit verslapt. Een uitstapje in het publiek is er ook bij en dat zorgt natuurlijk voor extra sfeer en enthousiasme. Nu ook nog het buitenland gaan opzoeken en dan mag Hudič dromen van een internationale carrière in de voetsporen van o.a. Evil Invaders of Carnation.

Ook het Nederlandse For I Am King, dat een mix brengt van metalcore en melodic death metal, kon ons beter overtuigen dan tijden hun studio-opnames. Niet dat de band spectaculair uit de hoek komt, nee ze blijven mooi tussen de afgebakende lijntjes van het genre kleuren, maar frontvrouw Alma Alizadeh kan er toch voor zorgen dat het publiek uit haar hand gaat eten.

Nog een jong Belgisch geweld kregen we met Slaughter The Giant. Hun mix van melodic black metal en death metal wordt gedreven en heel energiek de tent ingeblazen en zorgt voor heel wat sfeer en als vocalist Benny Ubachs zich ook in het publieksgeweld stort zorgt dit voor een extra boost. Ja, ook Slaughter The Giant willen we binnenkort wel eens terug zien. – Binnenkort komt ook de bespreking van hun ep in onze rubriek “CD Review”. –

Het vierde album van het Duitse Deserted Fear, ‘Drowned By Humanity’, schepte vrij hoge verwachtingen (zei ook “rubriek CD Review”). Maar we gaan eerlijk zijn: alhoewel het viertal zijn uiterste best deed om ons te overtuigen van hun visie op death metal, bleef dit duidelijk onder de verwachtingen. Zodanig zelfs dat we iets als “dertien in een dozijn” noteerden in ons notitieboekje. Dit klonk ons veel te braaf, te veel op “safe” spelend, in de oren.

Dan maar terug naar de “Marquee” voor een nieuwe opstoot van formaat dankzij het uitstekende concert van Fractured Insanity, een Belgisch viertal dat een vrij technische versie van death metal neerzet, al hebben de heren ook aandacht voor typische old school death metal. Naast ouder werk werden we tijdens hun set ook vergast op een volledig nieuw nummer dat op een nieuw album zou moeten terecht komen die eind dit jaar op de markt zou moeten komen. We kijken er alvast naar uit en duimen ondertussen ook voor een extra boost voor Fractured Insanity. Hier is er gen nood aan een uitstapje in het publiek om hun boodschap te verkondigen. Dit is strak, gedreven en energiek gebrachte technical death metal zoals we het wel graag horen.

Party thrash metal: zo laat de sound van het Oostenrijkse Insanity Alert zich het best omschrijven. Eigenlijk gaan ze een stuk over de streep, althans volgens onze bescheiden mening, wat betreft thrash metal en kiezen ze eerder voor het absurde. Wij hadden er alvast geen enkele boodschap aan, maar een deel van het publiek kon de fratsen wel appreciëren. Een verkrachting van Iron Maiden’s ‘Run To The Hills’ in ‘Run To The Pit’ vonden we zelfs heel zielig.

Met de daverende set van het Belgische Furia werden we terug in de werkelijke metal wereld ondergedompeld. Dit viertal straalde kracht, onverzettelijkheid en gedreven energie uit: precies zoals wij het eigenlijk verwachten van een metalband. Geen tierlantijntjes of franjes, gewoon rechttoe rechtaan beuken en dat waarderen we enorm.

Het Brazilaanse trio Krisiun zagen we eerder dit jaar reeds als support act op de Europese tournee van SepticFlesh (zie onze rubriek “Concert Review”). Hun mix van thrash metal en black metal kan ons boeien voor een half uur à drie kwartier maar echt niet langer. Te veel nummers lijken op elkaar en als de heren er dan ook nog een overbodige drumsolo tussen rammen, hoeft het niet echt meer. Hun versie van Motörhead’s ‘Ace Of Spades’ brengt dan nog wat soelaas, al kan die bijlange na niet tippen aan het origineel.

Na wat pauze muziek – een pak succesnummers van Bon Jovi – worden we weggeblazen door de onvervalste speed metal / heavy metal van Bütcher die meteen een heel spannender en energieker door de speakers raast dan wat hun voorgangers klaar kregen. Misschien niet zo bijster origineel allemaal, maar wat een gedreven energie straalt dit viertal uit. In ieder geval meer als voldoende om iedereen in het verhaal mee te krijgen en het publiek in de tent in een dampende en kolkende massa te veranderen. We kregen o.a. een best wel mooie versie van Iron Maiden’s ‘Prowler’ te horen.

Afsluiter van dienst, en daar zat eigenlijk het overgrote deel van het publiek echt wel op te wachten, het Zweedse At The Gates, zette met een heel strakke prestatie waar energie, gedrevenheid, enthousiasme en professionaliteit hand in hand gaan de puntjes op de “i” Het vijftal raasde onder aanvoering van vocalist Tomas Lindberg als bezetenen doorheen hun oeuvre al ligt de nadruk ook nu op het meeste recente knappe album ‘To Drink From The Night Itself’. Dit is melodic death metal zoals we het graag horen en meteen een heel waardige afsluiter van deze editie van Antwerp Metal Fest.

De afterparty met de DJ-set van “Goe Vur In Den Otto” lieten we aan ons voorbij gaan om op een mooi tijdstip thuis te komen. Als we na een intense dag even terugblikken, dan moeten we vaststellen dat België een pak interessante bands heeft op metal gebied die stuk voor stuk de concurrentie met buitenlandse bands kunnen doorstaan. Op deze dag van Antwerp Metal Fest waren we danig onder de indruk van Hudič en Fractured Insanity, terwijl ook Slaughter The Giant, Furia en Bütcher ons wisten te overtuigen. Van buitenlandse zijde was er natuurlijk At The Gates, de absolute topper van de dag, en in mindere mate wist ook For I Am King ons te overtuigen. En een beetje extra variatie in (sub)genres zou het festival misschien wel ten goede komen, al hebben wij opnieuw genoten van deze zonovergoten editie van Antwerp Metal Fest.

Met dank aan Antwerp Metal Fest.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.