Trolls & Légendes @ Lotto Mons Expo, Mons.

Het Trolls & Légendes festival was er dit jaar voor de twintigste maal. Het is een festival dat zich richt op liefhebbers van fantasy verhalen / spelletjes waar ook drie avonden lang voor muzikaal vertier wordt gezorgd die dan eerder de kaart folk metal trekken. “Place to be” is Lotto Mons Expo in het Waalse Mons. De vrijdagavond kan je er enkel terecht voor live concerten en net dat is wat ons, van MUSIKA, nog het meest aantrekt.

*Foto’s: Kanseil*

Het Italiaanse Kanseil mag het festival dit jaar openen en doet dit niet onaardig. Kanseil werd in 2010 opgestart en zorgt voor een mix van traditionele folk en metal. Fluit, doedelzak en bouzouki zorgen voor de folky inslag bij dit gezelschap dat gedreven en energiek van start gaat. We vinden het allemaal knap voor een aantal nummers, maar gaandeweg verslapt onze aandacht toch wel daar we iets “te veel hetzelfde idee” te verwerken krijgen. Aan enthousiasme ontbreekt het alvast niet op het podium en die slaat dan ook wel over richting de aanwezigen, die, naar ons idee, minder talrijk zijn dan andere jaren. Een uitstapje in het publiek van de bassist tijdens het laatste nummer zorgt alvast voor nog wat extra sfeer.

*Foto’s: Cruachan*

Het Ierse Cruachan is een folk metal band die reeds sinds 1993 actief is, al kan enkel bandleider Keith Fay alle wisselingen in de line-up perfect vertellen. Ook nu weer valt er een wisseling te melden daar het voor de drummer zijn allereerste show was bij Cruachan. Niet dat dit ook maar even voor een minder moment zorgde, integendeel. Toch klinkt Cruachan anders tijdens live concerten dan op albums, daar het huidige viertal absoluut geen backing tracks gebruikt en dus steunt op gitaar, bass, drums, viool en vocals. De best wel krachtige sound van de band wordt op tijd en stond door mooie interventies op viool die voor de broodnodige folky inslag tekenen. Het zorgt ervoor dat we van begin tot einde geboeid kunnen luisteren en genieten van dit Ierse gezelschap.

*Foto’s: Rue De La Forge*

Voor het eerst, bij ons weten dan toch, wordt een podium in “open air” gebruikt. Het Franse Rue De La Forge maakt hier zijn opwachting. Het gezelschap zorgt ergens voor een mix van Celtic Folk, metal en rap. Ondanks het enorme enthousiasme op het podium, en ook wel bij het publiek, bekoort dit gezelschap ons een heel stuk minder en daar zijn de Franstalige raps vooral de boosdoener van. Met andere woorden: ondanks de best wel krachtige sound die de band heel energiek en gedreven weet neer te zetten, zorgen de vocalen ervoor dat we na een aantal tracks afhaken.

*Foto’s: Skálmöld*

Gelukkig zorgt Skálmöld er weer voor dat we uitermate genieten. Deze band uit Ijsland zorgt voor ene mix van folk metal en Viking metal. Het gezelschap staat enorm enthousiast en energiek te musiceren – Het speelplezier spat van het podium af! – en heeft dan ook het publiek volledig mee in zijn verhaal. De aanstekelijke nummers die allen over meer dan voldoende kracht beschikken worden heel gedreven en energiek gebracht en zorgen ervoor dat elkeen in het publiek enorm kan genieten van de sound van dit gezelschap. Met andere woorden: Skálmöld verenigt passie en vakmanschap en zorgt voor een enorm zinderend en aanstekelijk resultaat die het voltallige publiek in de ban weet te houden.

*Foto’s: Sólstafir*

Iets wat we niet kunnen stellen over Sólstafir. Ook deze band is afkomstig uit Ijsland, maar drukt zich muzikaal compleet anders uit, namelijk aan de hand van een mix van post rock en post metal met nog af en toe een kleine knipoog richting black metal. Wij, van MUSIKA, zagen de band al hele wat keer aan het werk en waren steeds enorm onder de indruk van het talent van dit gezelschap, maar bleven nu toch enigszins ontgoocheld achter. We hadden de indruk dat er wat technische problemen waren bij de gitaar van vocalist Aðalbjörn Tryggvason. Maar dit wass zeker niet de enige reden waarom de vonk dit keer niet echt oversloeg. We misten ook overtuiging en overgave bij het viertal van Sólstafir. En als je dan ook nog kiest voor een best wel minder toegankelijk muzikaal (sub)genre als post rock / post metal, kan je het een stuk moeilijker hebben om te overtuigen. We zagen ook dat we zeker niet de enigen waren die eerder afhaakten. Spijtig, want hier hadden we enorm veel van verwacht vooraf.

Met dank aan het complete team bij Trolls & Légendes.

Tekst: Kaho en Luc Ghyselen.

Foto’s: Luc Ghyselen.