Durbuy Rock Festival @ Bomal-sur-Ourthe.
Dag 2 van de achtentwintigste editie van Durbuy Rock Festival begint vroeg, voor een pak liefhebbers misschien wel te vroeg, want omstreeks 12u00 mag de eerste band al aantreden.
*Foto’s: Bulldozer and The Machine Guns*
Bulldozer and The Machine Guns blijkt een trio te zijn dat er vrij enthousiast tegenaan gaat. Drummer en bassist, die eerste kan echter niet anders, blijken vastgeroest op hun vierkante meter. De gitarist steelt dan “ gekke bekken trekkend” maar de show en loopt tijdens het laatste nummer ook nog de pit tussen het podium en het publiek in. In dat laatste nummer meenden wij, van MUSIKA, de riff van ‘Roadhouse Blues’ van The Doors te ontdekken.
*Foto’s: Lost In Between*
Het Belgische Lost In Between, opgestart in de buurt van Luik, blijkt een voltreffer te zijn. Het gezelschap, onder aanvoering van frontvrouw Amira, weet het publiek te begeesteren met een energieke en gedreven muzikale mix waarin we invloeden uit alternative metal en melodic death metal in ontwaren. Maar het is vooral de veelzijdige stem van Amira die ons het meest bijblijft. Een knappe en heel enthousiast neer gezette set.
*Foto’s: Diluvian*
Ook al overlopend qua enthousiasme en energieke gedrevenheid is de podium présence van het eveneens uit de buurt van Luik afkomstige Diluvian dat voor een goede set zorgt waar heel veel kracht aan bod komt en de nodige breaks die kenmerkend zijn voor het metalcore genre. Best wal genietbaar en modern klinkend, maar toch niet echt boven de goede middelmaat uitstekend denken wij.
*Foto’s: Destinity*
Van het Franse Destinity krijgen we dan weer een goed neer gezette set melodic death metal voorgeschoteld. De sound van dit gezelschap is duidelijk schatplichtig aan de Zweedse “Gothenburg sound” en dan denken wij in de eerste plaats aan At The Gates, al is er nog werk aan de winkel als men op het niveau van deze Zweedse meesters moet komen.
*Foto’s: Reliquiae*
Iets compleet anders krijgen we dan weer van het Duitse Reliquiae. Dit gezelschap zorgt immers voor een muzikale mix waar rock, folk en medieval naar elkaar reiken. Het gezelschap zorgt wel degelijk voor knap opgebouwde nummers, maar hun set op zich weet ons niet compleet te overtuigen wegens het feit dat de bindteksten tussen de nummers door de vaart uit de set haalden, zodat het leek alsof de band telkens van nul moest heropbouwen.
*Foto’s: Nightrage*
Met het Grieks / Zweedse gezelschap van Nightrage gaan we weer richting melodic death metal. We krijgen een knappe set te horen van dit gezelschap waar hel wat agressie in verwerkt zit en toch voldoende melodie in te vinden is. Dit gezelschap staat, wat ons betreft, een paar trapjes hoger op de muzikale ladder dan wat het Franse Destinity eerder op de dag afleverde. De stevige en krachtige sound die de heren ontwikkelden werd even onderbroken door wat technische problemen die gelukkig toch vlug werden verholpen.
*Foto’s: Acus Vacuum*
Meer medieval folk / rock krijgen we dan van het Belgische Acus Vacuum. Helaas, vinden we een set van vijftig minuten toch iets te lang voor dit gezelschap dat vooral teert op de klanken van de twee doedelzakken, terwijl draailier, mandoline en drums eerder als begeleidende instrumenten aan bod komen. Iets “te veel van hetzelfde” dus, naar onze smaak, maar dat lijkt het publiek niet te deren.
*Foto’s: Winterfylleth*
Naar onze bescheiden mening zorgde het Britse Winterfylleth voor het eerste hoogtepunt van de dag. De atmospheric black metal sound van het gezelschap kent vooral heel krachtige en dreigende momenten, maar weet ook rustiger fragmenten in te bouwen waar keyboards dan de spotlight krijgen. Een grote dosis speelvreugde spat van het podium en de gedreven neer gezette set straalde pakken kracht, kilte en duisternis uit ondanks het feit dat het uiterst zonnig en aangenaam was voor het podium. Winterfylleth: vijf talentvolle muzikanten die voor een daverende set zorgen!
*Foto’s: Corvus Corax*
Corvus Corax is een van die Duitse bands die groots zijn in eigen land, die een mix brengen van metal, rock, folk en medieval, en die voor een enorme dosis aanstekelijk enthousiasme kunnen zorgen. Dit werd hier nogeens overduidelijk in de verf gezet met een daverende en enthousiast neer gezette set die bestond uit het complete album ‘Era Metallum’. Wij hebben enorm genoten en zien dat ook de meerderheid van het publiek hier enorm van weet te genieten.
*Foto’s: Aktarum*
Aan enthousiasme en aanstekelijkheid ontbreekt het zeker en vast niet bij het Belgische Aktarum, een toch wel enorm populaire band in Wallonië die maar met mondjesmaat doorbreekt langs de Vlaamse kant. Hun sound kan je het best gaan omschrijven als black metal met een folky randje. Onder aanvoering van een enthousiaste en charismatische frontman daverde liet dit gezelschap de omgeving daveren op zijn grondvesten met een knappe set.
*Foto’s: Enslaved*
Toch legt het Noorse Enslaved de muzikale lat nog een heel stuk hoger. Hun fantastische mix van black metal, progressive metal en Viking metal wordt hier op een verbluffende manier neer gezet die vriend en vijand weet te overtuigen. Dreigende duisternis gekoppeld aan een enorme kracht met de nodige inventieve wendingen in tempo en ritme zijn ons deel. Als de heren dan ook nog een stuk gaan samen zingen in koor komen de oude Viking legendes extra tot leven. Als je dan nog weet dat vijf klasbakken enthousiast en heel gedreven staan te musiceren, dan weet je dat als toeschouwer een fantastisch moment meemaakt. Voor ons is Enslaved dé absolute topper van dit festival.
*Foto’s: Ihsahn*
Met het eveneens Noorse Ihsahn kunnen liefhebbers van experimentele extreme metal hun hartje ophalen. Ihsahn durft het immers vaak aan om de plat getreden paden in de muziekwereld aan zijn laars te lappen en sommige concerten vinden wij er dan net over. Hier zorgt de band voor een knappe set met niet al te lang uitgesponnen nummers zodat er van verveling absoluut geen sprake kan zijn, integendeel. Ihsahn weet ons te boeien vanaf de eerste tonen tot en met de laatste klanken van zijn krachtige set.
*Foto’s: Eluveitie*
Een absolute publiekslieveling tijdens Durbuy Rock Festival is het Zwitserse Eluveitie dat onder aanvoering van frontman Chrigel Glanzman voor de vijfde keer te gast is op het festival. Zoals je van deze geoliede muzikale machine mag verwachten wordt je meegesleurd op een zinderende muzikale trip waar folk metal en melodic death metal elkaar de hand reiken. Eluveitie staat voor een energieke en gedreven show gebracht door klasbakken en dat was ook nu weer het geval. Er is geen speld tussen te krijgen bij zo’n aanstekelijke en zinderende kracht zodat iedereen in het publiek meegezogen wordt in dit stevig feest. Eluveitie zorgde ook nu weer als afsluiter voor de mooie kers op de taart van het zoals steeds enorm knap georganiseerde en uiterst gezellige Durbuy Rock Festival.
Met dank aan Bernard Hemblenne en het complete Durbuy Rock Festrival team.
Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.