Aoidos: Oizys

Laat u zich niet misleiden door de Griekse bandnaam Aiodos (wat overigens staat voor “bard”) want de band is wel degelijk geworteld in Portugal. Met ‘Oizys’ brengt deze vijfkoppige formatie een debuut uit dat zich situeert op de scheidingslijn van black metal met death metal. Al is dat ook maar om enige richting te geven aan hetgeen u mag verwachten want de invloeden op deze plaat gaan veel ruimer dan deze beide genres of de kruisbestuiving ervan. Zo is opener ‘Dieaed’ een onvervalste akoestische instrumentale intro waarna ‘Thrall’ in alle hevigheid wordt losgelaten. Een ronduit hondsbrutaal nummer waarbij de zang ons doet denken aan de stem van Jeff Walker – jawel, dat is de zanger van Carcass. De gitaarriffs zijn agressief en opzwepend en dat wordt zes minuten lang onverminderd volgehouden. Het vormt wellicht het meest brutale en rauwe nummer van het album. ‘Fire’ tapt namelijk meteen uit een geheel ander vaatje. Daar wordt geopend met een veel meer ingetogen melodie én met een cleane zanglijn. Niet dat Aiodos dit lang volhoudt want nauwelijks een halve minuut ver wordt er alweer fluks overgeschakeld op de rauwe grunts maar het switchen in vocalen is vanaf dat moment wel frequent aanwezig. En zo schakelt de band wel op meerdere manieren van de ene naar de andere stijl. Er zijn de meer ingetogen passages zowel qua zang als qua gitaarlijn maar evengoed is er op geregelde tijdstippen de inbreng van piano die het geheel toch aan apart karakter geeft. Naast de intro vallen ook nog ‘Old Ballad’ op als akoestisch gitaar intermezzo en ‘Slumber’ wat zowaar een ambient aandoend nummer is vooraleer afsluiter ‘All! Wherever! Always!’ dat evenmin op een klassiek geschoeid patroon mag rekenen en waar de inbreng van diverse instrumenten voor een allesbehalve standaard metal nummer zorgt. Het switchen van stijl maakt dat we eerlijk gezegd niet goed weten wat we van ‘Oizys’ moeten denken. Enerzijds maken de verrassende elementen dat dit een erg gevarieerd album is geworden maar anderzijds valt er ook moeilijk een lijn in te ontwaren. Dat het een stel rasmuzikanten betreft, staat als een paal boven water, dat ze aantonen over een ruime inspiratie te beschikken, evenzeer. We vragen ons enkel luidop af of elke metal fan mee is in het veranderen van stijl én in de aanwezigheid van bijvoorbeeld pianopassages terwijl er ook heel vaak écht rauwe, agressieve gedeeltes zijn. Wie openstaat voor een eclectisch gebeuren en niet wordt afgeschrikt door rauwe grunts die doorspekt zijn met cleane vocal gedeeltes, moet dit absoluut eens een luisterbeurt gunnen.

K.H. (80)

Nox Liberatio Records

Tracklist: 1. Dieaed 2. Thrall 3. Fire 4. Oizys 5. Trauma 6. Old Ballad 7. The Wheels 8. Black Swan 9. From The Surface Grate 10. Slumber 11. All! Wherever! Always!