De Amerikaanse artieste Beth Hart is niet enkel een fantastische vocaliste die met haar stem vele stijlen aankan, maar ze is tevens een uitmuntende multi-instrumentaliste. Daarnaast was ze ook al te zien en te horen in een musical over Janis Joplin en schrijft ze het grootste deel van de nummers die ze brengt zelf. Vele blues, soul, jazz en rock liefhebbers kennen de dame ondertussen, maar het lijkt ons dat er toch nog velen zijn die deze artieste nog moeten ontdekken. Dat kan nu opnieuw met haar meest recente full-album. ‘You Still Got Me’ telt elf tracks en springt van blues, naar rock, over pop, en swing, naar country, jazz en soul en weer terug. Kortom haar verbluffende veelzijdigheid drijft hier opnieuw boven, zowel als het aankomt op de composities als op haar stem. Samen met Rune Westberg schreef ze de eerste twee nummers op dit album. Het zijn twee meer rockende nummers geworden waar we, zeker in het tweede, een bluesy ondertoon waarnemen. Op het eerste ‘Savior With A Razor’ is Slash de gitarist die haar knappe vocalen weet te matchen, terwijl die taak tijdens ‘Suga ‘N My Bowl’ al even goed wordt uitgevoerd door Eric Gales. Het jazzy swingende ‘Never Underestimate A Gal’ schreef ze zelf en je wordt zo goed als meegesleurd naar de jaren vijftig, maar dan wel met een hedendaagse vocaliste waar kracht van uit gaat. We gaan dieper de nacht in, maar blijven in de jaren vijftig hangen, en belanden in een of ander nightclub voor het sentimentele ‘Drunk On Valentine’. Samen met Glen Burtnik schreef ze dan ‘Wanna Be Big Bad Johnny Cash’, een nummer dat zo uit de catalogus van Johnny Cash zaliger kan zijn: het ademt volledig donkere country uit. Met Rune Westberg zorgde ze dan voor de heel gevoelige ballade ‘Wonderful World’ waar piano een groot deel van de aandacht, naast de toch wel schitterende stem van Beth Hart, opeist. De overige vijf tracks schreef ze weer zelf alleen. ‘Littel Heartbreak Girl’ is een rustig rockende pop song waar haar stem opnieuw schittert. Tijdens ‘Don’t Call The Police’ krijgen we meer kracht telkens het refrein er aan komt. Ook de gitaarsolo vermelden we als heel krachtige en sterk in het anders ook wel heel rustige nummer waar piano opnieuw veel aandacht opeist. Het titelnummer is dan weer een heel soulvolle blues ballade met af en toe een opstoot van kracht. Met ‘Pimp Like That’ trekken we weer richting een donkere nightclub met een forties / fities aanvoelende track waar jazz en pop elkaar ontmoeten. We zien zo een aantal gangsters binnen komen terwijl we in een of andere lounge zitten te relaxen. We krijgen een iets hoger tempo te horen tijdens ‘Machine Gun Vibrato’ dat ook een pak meer kracht bevat, maar dat toch wat vast houdt aan de jazzy blues of jazzy pop sound uit de jaren vijftig. Zoals we al vertelden: de stem van Beth Hart kan je vele kanten op, maar steeds opnieuw straalt haar stem kracht. Dat ze nu al door een pak artiesten op dezelfde hoogte geplaatst wordt als iconen als Janis Joplin of Tina Turner, bewijst alvast het immense vocale talent van Beth Hart. Check it out nu je kan.
Luc Ghyselen (85)
Mascot Label Group / Provogue Records
Tracklist: 1. Savior With A Razor 2. Suga ‘N My Bowl 3. Never Underestimate A Gal 4. Drunk On Valentine 5. Wanna Be Big Bad Johnny Cash 6. Wonderful World 7. Little Heartbreak Girl 8. Don’t Call The Police 9. You Still Got Me 10. Pimp Like That 11. Machine Gun Vibrato