Benefiet @ Hell, Diest.

Hell was zondag het decor van een benefiet ten voordele van Yves en Mieke, die na het ontstaan van een zinkgat in hun leefruimte en daarna nog eens een zinkgat vlak voor hun woning / kapperszaak hun woning onbewoonbaar verklaard zagen, waardoor zij genoodzaakt zijn elders onderdak te vinden, zeker om te overnachten maar ook viel Yves zo direct zonder inkomsten omdat zijn kapperszaak eveneens niet toegankelijk was.

Nadat Hell een oproep deed naar bands die bereid waren om belangeloos naar de venue te komen was het slechts een kwestie van een paar uurtjes alvorens tal van bands zich aanboden om dit goede doel te ondersteunen. Volgens Erik (club Hell) was de respons zo enorm dat er tig aantal bands teleurgesteld moesten worden omdat er geen ruimte meer was. Het doet deugd om te zien dat er zoveel samenhorigheid is! En dat was ook te merken aan het talloze opgekomen publiek! Ik was aanwezig als toeschouwer zonder intentie om hier een verslagje over te schrijven, maar mijn slavendrijver drong hierop aan, bij deze dus. Een summiere beschrijving omdat ik geen enkele band volledig heb gezien. De goede zaak steunen aan den toog zeg maar.

*Foto’s: The Acme Boys*

Als eerste traden The Acme Boys aan. Een gezelschap dat je niet meteen plaatst in een metal venue. Geen drum, maar wel contrabas, twee akoestische gitaren en mondharmonica. Geheel eigen verwerkte versies van diverse rock en metal klassiekers kwamen voorbij, onder goedkeuring van de aanwezigen.

*Foto’s: Iris Uncovered*

Als tweede was Irirs aan de beurt, ons allen bekend als frontvrouw van coverband Steam, een project dat ze achter zich zal laten op het einde van dit jaar, en zich nu helemaal concentreert op haar nieuwe project met eigen nummers, Iris Uncovered. Ze kan zich in dit project helemaal uitleven, en de frustraties van zich af zingen. Het resulteert is een rock show die niet misstaat op een Werchter of een Pukkelpop, om maar wat te noemen. Het succes is haar in ieder geval gegund!

*Foto’s: Skeptical Minds*

Uit een heel ander vaatje tapt Skeptical Minds dat ik leerde kennen op de eerste editie van Hell Open Air. Catchy power cyber / gothic metal dat al vele jaren meedraait. En ook vandaag was de band in goede vorm en wederom een genot om te zien.

*Foto’s: Astrodriver*

Astrodriver was misschien wel de revelatie van dag. Wat een ongelooflijk goede, jonge stoner band, een band dat ergens het geheime ingrediënt gevonden heeft om het publiek aan de grond genageld te laten staan met hun opzwepende muziek. We moeten deze jonge knapen dus zekerin de gaten houden!

*Foto’s: Raise Your Fist*

Raise Your Fist voerde ons dan weer mee naar de Kempense hardcore / metalcore, wat muzikaal in schril contrast stond met hun voorgangers, maar even energiek!

Net voor de aanvang van Vloed betrad Erik even het podium om alle bands, medewerkers en publiek te bedanken, maar ook om het droevige nieuws te melden dat een dierbare vriend en DJ Melle niet meer onder ons is. Erik vroeg een minuut stilte en na die stilte een oorverdovend lawaai. En dat kreeg hij ook. Traantjes werden weggepinkt.

*Foto’s: Vloed*

Vloed heb ik al meerdere malen aan het werk gezien en gehoord, en telkens weten ze me meer en meer te overtuigen van hun eigenzinnige doomy metal. Afsluiten deden ze met de Ancient Rites cover Fallen Angel.

Daarna was het even tijd om een veiling te organiseren. Een cd en T-shirt pakket van Wurgelino, een pakket van Artefacts, twee Exoto paketten en een gesigneerde gitaar van Koyle gingen onder de hamer. Veilingmeesters van dienst waren Koen (The Acme Boys) en Nieke (Shots Fired).

*Foto’s: Promise Down*

Hoeveel keer zou Promise Down al in Hell gespeeld hebben? Dat zou een vraag kunnen zijn in het populaire spelprogramma “Blokken”. Ik weet het antwoord niet, maar ik weet wel dat sinds de eerste keer ik ze daar zag gecharmeerd was door de no nonsense hard rock and roll. En nu nog steeds. Altijd heerlijk om deze gasten aan het werk te zien.

*Foto’s: Shots Fired*

Het Antwerpse Shots Fired is ook een band die enorm gegroeid is, en die hard aan de weg timmeren. Van hun eerste wat onwennige shows een tweetal jaren geleden tot een goed geoliede machine nu. Mooi om het groeiproces van een band zo te kunnen opvolgen.

*Foto’s: Hope Erodes*

Hope Erodes sloot de avond af. Voor wervelwind Koen was het podium te klein, een volksmenner pur sang die letterlijk tussen het publiek zijn gang ging. Een genot om te horen en te zien. Januari is studio tijd voor die mannen, nu al heel benieuwd naar dat resultaat!

Een mooie dag dus in Hell, met veel steun voor Yves en Mieke!

Tekst: L.E.

Foto’s: Peter Vangelder.