De band 1000Mods – afkomstig uit het Griekse plaatsje Chiliomodi – gaat stilaan richting het twintigjarig bestaan. De band is een begrip in de Europese stoner rock-scene al is het wellicht voor de doorsnee burger niet de meest bekende naam in het muzieklandschap. Niettemin heeft hun vorige album ‘Youth Of Dessent’ echt wel het pad richting grotere podia en festivals geëffend en breiden ze gestaag hun fanbasis uit. Waar 1000Mods al die tijd als viertal door het leven ging, kondigde gitarist Giannis in april dit jaar zijn vertrek aan omwille van persoonlijke redenen. Het was bijgevolg toch enigszins afwachten hoe de band zijn vertrek zou verteren. Feit is dat er geen vervanger is gekomen en 1000Mods nu dus als trio verdergaat – weliswaar met live versterking van een extra gitarist. Wel, we kunnen u meteen verklappen dat het geluid van 1000Mods op deze vijfde langspeler uit hun carrière geenszins aan kracht heeft ingeboet, eerder integendeel. Opener ‘Overthrown’ beukt het album meteen loodzwaar open. Bijna acht minuten lang doen de heren waar ze ronduit steengoed in zijn, slepende maar niettemin begeesterende gitaarlijnen die ondersteund worden door een pompende bas en dito drum om zanger/bassist Dani met zijn heldere maar krachtige stem te begeleiden. Dat 1000Mods het stoner genre allesbehalve op een enge manier benadert, maken ze eens temeer duidelijk bij het volgende nummer ‘The One Who Keeps Me Down’, één van de kortere nummers waarbij het tempo de hoogte wordt ingejaagd en waar de punky invloeden nadrukkelijk naar voor komen. En zo gaat de band tien nummers en een uur lang onvermoeibaar door. Constante afwisseling maar niettemin samenhangend klinkend, we zijn niet anders gewend van deze Grieken. We kunnen niet zeggen dat ze op ‘Cheat Death’ plots met compleet nieuwe spitsvondigheden komen aandraven maar we kunnen wél zeggen dat ze subtiele extra’s toevoegen die alles bij elkaar genomen ervoor zorgen dat dit hun sterkste plaat tot nog toe is volgens ons. En wetend dat we hun vorige albums al steengoed vonden, wil dat wat zeggen. 1000Mods klinkt in elk mogelijk opzicht eenvoudigweg nóg beter, nóg strakker, nóg gevarieerder dan voorheen. En wat ons ook opvalt, de productie is ook beter dan ooit tevoren. Dit album is volledig in balans en toch klinkt het niet té afgeborsteld of té clean. Net dat tikkeltje ruwheid waar nodig maar niettemin perfect uitgebalanceerd met aandacht voor elk instrument. Het ganse album – artwork incluis – draait rond het mythologische verhaal van Sisyphus die tot het einde der tijden een reusachtig bolvormig rotsblok de heuvel moest oprollen om aan de top gekomen telkens weer het gevaarte naar beneden te zien rollen en opnieuw te moeten beginnen. In die zin vat 1000Mods het leven op als een voortdurend spel waarbij we trachten de dood of ons lot op één of andere manier te verschalken maar waarbij we het uiteindelijk het onderspit moeten delven. Of toch niet? Misschien blijkt er aan het einde wel een alternatief leven in te zitten… Soit, over dergelijke existentiële vragen gaan we ons hier niet uitspreken maar over ‘Cheat Death’ wél: een ongelooflijk sterk album dat op ronduit epische wijze wordt afgesloten met ‘Grey, Green Blues’. Het duurt ruim tien minuten en teert in grote mate op een vrij psychedelisch aandoende gitaarlijn maar neemt je vooral mee op een melancholisch klinkende tocht. De sfeer wordt aangescherpt door het hammond orgel dat je te horen krijgt. Magistraal nummer als afsluiter van een indrukwekkend sterk album.

K.H. (95)

Ouga Booga and The Mighty Oug / Ripple Music

Tracklist: 1. Overthrown 2. The One Who Keeps Me Down 3. Götzen Hammer 4. Astral Odor 5. Love 6. Speedhead 7. Misery 8. Bluebird 9. Cheat Death 10. Grey, Green Blues