Nubivagant is een solo black metal project van Omega dat hij in 2019 in het leven riep. Nochtans heeft deze artiest ook nog een pak andere bands waar hij zijn talenten kan ontplooien. We gaan ze hier niet allemaal gaan opsommen maar wat dacht je van Chaos Invocation (als drummer) of als de multi-isntumentalsit bij Darvaza, of opnieuw als drummer, maar dan onder de naam Gionata Potenti bij Frostmoon Eclipse. Ook bij Liber Null zit hij achter de drumkit, maar dan onder de naam Thorns. Een naam die hij gebruikt als vocalist bij Cultist. En zo kunnen we eigenlijk nog wel een tijdlang doorgaan. Op ‘The Blame Dagger’ krijg je zes best wel knappe composities te horen waar een pak kracht van uit gaat. Ook op gebied van kilte, dreiging en duisternis zit het eigenlijk allemaal goed voor Nubivagant. Het enige waar we het toch iet of wat moeilijker mee hebben zijn de heel cleane vocalen die hij hier neerzet. Let op: we vinden zijn stem zeker niet slecht, maar, naar onze bescheiden mening, sluit die niet zo goed aan bij het zwartgeblakerde geweld dat jij hier op puur muzikaal weet neer te zetten. Het lijkt ons alsof hij vocaal te weinig dreiging uitstraalt. Het is voor ons toch een beetje een smet op ons luisterplezier. Toch weet hij onze aandacht een kleine veertig minuten vast te houden met deze ‘The Blame Dagger’ waar we geen echte dieptepunten in ontdekken, maar dat ook geen hoge toppen scheert. Een best wel goed album dus, al mogen de vocalen een pak meer dreiging uitstralen en een stuk krachtiger en duisterder klinken.

Luc Ghyselen (70)

Amor Fati Productions

Tracklist: 1. Darkness Upon The Face Of The Deep 2. Endless Mourning 3. A Perfect Throne 4. Who Made The World 5. The Voice Of A Black Candle 6. The Judgement