Mgla, supports: Doombringer, Revenge – 16/05/2019 – De kreun, Kortrijk.

Op een willekeurige donderdag verwacht je geen afgeladen zaal voor een black metal concert. Toch was het in De Kreun op de koppen lopen. Het was dan ook een gevarieerde tourpackage, met populaire bands die niet veel in onze contreien te zien zijn.

Wegens oponthoud aan de deuren waren we niet op tijd voor opener Doombringer. Geen idee of we veel gemist hebben van het Poolse vijftal. Het vroege uur had weinig effect op het aantal gegadigden aangezien de zaal al vroeg halfvol liep. Doombringer is een zijproject van leden van Bestial Raids en Cultes des Ghouls leden. Zanger Medium Mortem trekt de aandacht naar zich toe. Vooraleerst is de brave (?) man geadorneerd met beenderen en staat zijn witte hemd nogal in contrast met het zwarte van de band. De grafstem die de man opzet is degelijk maar wanneer hij zijn scanderende uithalen gebruikt, missen we toch net dat bezwerende effect die dat zou moeten opwekken. Muzikaal gezien was het een staalkaart van black metal, waar vooral gitarist Thomas Eremite met de honneurs wegliep, aangezien die fantastisch gitaarwerk uit zijn vingers toverde. Men speelt nogal met ritmes, alhoewel de hoofdmoot mid tempo bleek. Al bij al een degelijke opener, al wou de vonk niet echt overslaan bij het publiek.

In tegenstelling tot opener Doombringer had Revenge wel pap gegeten van furieuze snelheden. In tijden van innovatie en experiment komen de Canadezen dichter bij de oersound waar het allemaal mee begon. En aan de reactie van het publiek te zien werd dat duidelijk geapreciëerd. We kregen razende black metal met death invloeden en een laagje crust. Solo’s worden herleid tot snerpende uithalen en precisieaanvallen op het fretboard. Soms kan het wel wat chaotisch en overdonderend overkomen, maar dat maakt de tomeloze energie die het drietal uitstraalt ongetwijfeld goed. De spanning in het publiek werd voelbaar en tijdens ‘Banner Degredation’ was de overdracht van energie compleet. Er werd uitgepakt met moshpits en we zagen vele koppen moeite doen om het ritme te volgen. Voornamelijk was het de gitarist die de vocale aanval leidde, maar wanneer de lompe grunt van de bassist over het publiek donderde konden we het openvallen van onze mond maar amper onderdrukken. Persoonlijke hoogtepunten waren ‘Death Heritage’ en ‘Traitor Crucifixion’, al was de hele set een constante beuker.

Deze tour verliep niet zonder slag of stoot. Zo werden door politieke beschuldigingen shows in Berlijn en München afgelast. Los van het feit of zo’n beschuldigingen wel op zijn plaats zijn (schuld door associatie en zo), kan je je afvragen of black metal wel de plaats is om zo’n politieke correctheid te verlangen. Zowel Mgła als het publiek leek zich daar niets van aan te trekken. De band is dan ook enorm gewaardeerd, en in België mochten ze zowel in 2016 als 2014 op ThroneFest aantreden. Dezelfde organisatie regelde dan ook deze show. De zaal zat tot de nok vol, op het balkon als op de benedenverdieping was er nauwelijks plaats. Vanaf opener ‘Exercises In Futility I’ sloeg de vlam in de pan. Het hele publiek leek in de ban van de muziek van het gemaskerd en gekapt viertal. In tegenstelling tot het botte hakmes aanpak van Revenge is de melodieuze insteek van Mgła van een andere orde. De overdracht tussen band en publiek gebeurt eigenlijk louter muzikaal. Toch heb je niet het gevoel iets te missen. De muziek spreekt eigenlijk voor zich en de mystiek die men uitdraagt raakt zeker tot bij het publiek. Het overgrote deel van de nummers kwam uit het laatste album ‘Exercises In Futility’, terwijl voorgangers ‘With Hearts Towards None’ met twee nummers werd vertegenwoordigd en ‘Groza’ maar met eentje. De atmosfeer die in De Kreun hing was er dan ook eentje om in te kaderen. Na ‘Exercises In Futility V’ vertrok het publiek uit hun sardienen doos en ging overdonderd maar verheugd terug naar huis.

Met dank aan Laetitia Abbenes (Season Of Mist).

Tekst: Levi DeLuycker.

Foto’s: Bianca Lootens.