Scavenger, Never Obey Again, Cathubodua, Epinikion @ Hell, Diest.

Een gezellige avond beleven met goede muziek op Halloween – Een feestdag die eigenlijk vooral gevierd wordt in USA, Canada, Ierland en Groot-Brittannië en telkens op 31 oktober valt. – kon opnieuw in Hell te Diest alwaar men vijf zogenaamde “female fronted” bands op de affiche plaatste.

*Foto’s: Epinikion*

Omdat Alwaid hun passage moesten cancelen wegens familiale redenen, werd Epinikion gebombardeerd tot de opener van de avond. Meteen was het duidelijk, er wachtte ons veertig minuten bombast van de bovenste plank. De band is er enorm op vooruit gegaan tegenover de vorige dat ik hen mocht aanschouwen, ook in Hell trouwens. De nieuwe zangeres is er eentje van formaat, en tilt de band naar een hoger niveau. Het geheel klinkt strakker, voller. Een aangename tweede kennismaking met deze Belgisch / Nederlandse symphonic metal band.

*Foto’s: Cathubodua*

Cathubodua bouwt daar mooi en krachtig op verder met hun visie op epic symphonic metal. We volgen deze band reeds een tijdlang en zijn onder de indruk van hun albums, maar tijdens live concerten bewijst dit gezelschap telkens opnieuw dat ze ook een publiek volledig kunnen inpalmen met hun set, show en podium présence. Dat is hier niet anders en de band zet ook nu weer een top prestatie neer die wij, van MUSIKA, enorm weten te waarderen. Onze enige bedenking bij de set van Cathubodua: waarom een, weliswaar heel knappe en geslaagde, cover van After Forever’s ‘Monolith Of Doubt’ als ze zelf over voldoende eigen knappe nummers beschikken?

*Foto’s: Never Obey Again*

Daarna mag het Italiaanse Never Obey Again aantreden. Deze band staat muzikaal voor modern metal, een term waar je eigenlijk vele kanten mee op kan. De band zorgde voor twee full-albums waarvan we heet eerste, ‘The End Of An Era’, maar zus en zo vinden. Het tweede, ‘Trust’, dat eerder dit jaar op de markt werd gebracht, bevalt ons veel en veel beter. We waren dus echt wel benieuwd hoe Never Obey Again het ervan zou afbrengen tijdens een live concert. Maar al vanaf het begin mochten we al onze bedenkingen laten varen: we zien en horen een heel energieke en gedreven band aan werk die hun muzikale mix, waarin we elementen uit o.a. metalcore en alternative metal in terug horen. Vooral frontvrouw Carolina Bertelegni weet ons enorm te boeien met zowel cleane vocals, als screams en grunts. Hun set doet ons denken aan de shows van Infected Rain en Jinjer tijdens de beginperiode van die bands: vol overgave, energiek en uiterst gedreven.

*Foto’s: Scavenger*

Het Belgische Scavenger staat dan muzikaal weer voor traditional heavy metal. We zagen de band voor het eerst aan het werk – ergens in 2018 denken we – toen het vocaliste Tine Callebaut een van haar eerste live concerten was. We hoorden toen een knappe set met een vocaliste die wat onwennig op het podium stond. Intussen is Tine, en de volledige band rondom haar, enorm geëvolueerd, zodat we tegenwoordig kunnen spreken van een goed geoliede machine die perfect weet hoe een publiek te entertainen met traditioneel klinkende heavy metal waar kracht en melodie samen gebracht worden in heel knap opgebouwde nummers. Scavenger zorgde zo voor een enorm prachtige afsluiter van deze avond die nog na zinderde terwijl we nog wat aan het napraten waren aan de bar.

Ons besluit is dan ook dat Halloween’s Hell een avond is geweest die we nog een tijdlang zullen koesteren en dat we vier bands aan het werk hebben gezien en gehoord die het stuk voor stuk verdienen om op een groot podium te staan.

Met speciale dank aan Erik Depooter en het complete team bij Hell.

Tekst: L.E. en Luc Ghyselen.

Foto’s: Peter Vangelder.