De Finse melodieuze black metal band Aethyrick werd opgericht in 2016 en is met ‘Death Is Absent’ reeds toe aan een vijfde langspeler in die periode. De band wordt feite gevormd door het duo Gall en Exile die samen zowat alles voor hun rekening nemen. Het duo blinkt uit in nummers die terugvoeren naar de typerende duistere metal van de jaren ’90 uit het hoge noorden waarbij met name de mid-tempo nummers de bovenhand nemen. Het resultaat is steevast een plaat vol melodieuze maar oerdonkere kilte. Altijd goed en eigenlijk nooit ontgoochelend of ergens een zwak moment kennend maar ook zonder grote verrassingen en opvallende spitsvondigheden. Toen ze vorig jaar op de proppen kwamen met de ep ‘Kolme Veljestä’ verrasten ze ons plots wél. Opeens werden we geconfronteerd met titels en teksten in het Fins – de schijf handelde dan ook specifiek over de Finse taal – én mochten we twee nummers aanhoren die meteen de langste uit hun oeuvre vormden. Meteen drong de vraag zich op wat het duo met de nieuwe langspeler uit zijn mouw zou weten te schudden en of er dus opnieuw verrassingen te bespeuren vielen. Welnu, de taal is een terugkeer na de ep naar het Engels dus daar houden ze vast aan de opgebouwde traditie – een ep leent al eens meer tot een aparte zijsprong. Bij de lengte van de nummers zijn er drie van de zes die de acht minuten halen en hoewel dat op vorige albums ook wel eens durfde gebeuren, zij het eerder sporadisch, is dat toch een kleine wijziging. Het maakt er de aandacht voor afwisseling in melodie niet minder om. Wat echter het meeste opvalt, is dat Aethyrick vaker het tempo de hoogte injaagt dan op vorige albums. Niet dat het mid-tempo gedeelte verdwenen is, verre daarvan, maar er spreekt meer agressie uit ‘Death Is Absent’ dan we voordien bij de Finnen gewaar werden. Met zes nummers die samen goed zijn voor quasi drie kwartier steengoede black metal van de bovenste plank én met enige subtiele maar niettemin opvallende wijzigingen heeft Aethyrick een dijk van een plaat afgeleverd voor iedereen die fan is van het genre. De gitaren kletteren harder dan voordien, de drums en de ijselijke zang zijn onveranderlijk aanwezig en de aandacht voor hun typerende melodieuze afwisseling is er niet minder op geworden. Kortom, een album dat nergens ook maar een zweem van verveling zou kunnen opwekken.
K.H. (87)
End All Life Productions
Tracklist: 1. The Fire That Sires The Sun 2. Empyrean Silver 3. Beyond All Death 4. Midwinter Masks 5. The Hands Of Fate 6. Only Junipers Grow On My Grave