‘Les Dires De L’Ame’ is het debuutalbum van de in 2019 opgerichte Franse band Silhouette uit Montpellier. En het mag er zijn. Dit is een puik album in het genre van atmosferische post black metal. Dat de band waarschijnlijk grote fan is van hun beroemde landgenoten van Alcest is hier en daar wel te horen want ook Silhouette slaagt er wonderwel in om stevige black metal te combineren met wondermooie, rustiger, atmosferische momenten. Maar Silhouette is zeker geen kloon van Alcest, verre van zelfs. De band heeft zijn eigen sound ontwikkelt. Er is ook minder shoegaze te horen en de heviger stukken zijn er boenk op. Vooral de nummers worden erg strak gespeeld en dit toont wel de klasse van deze band. De zang is uiteraard afwisselend grunt en cleane zang. Het feit dat er ook een zangeres de vocalen verzorgt geeft een extra dimensie aan de nummers. Genoten heb ik vooral van ‘Dialecte Onirique’ waar de symbiose van deze twee zangstijlen perfect te horen valt alsook een erg snel tempo met razend drumwerk verzoenen met melodie: je moet het maar doen. Laat je daarna mee zweven op de golven van ‘Adoubée Des Etoiles’. Mooi en rustgevend en een leuke afwisseling tussen het black metal geweld. Het ritme en de zang op ‘Les Dires De L’Ames’ zorgen ervoor dat je in een soort trance geraakt. Nochtans is dit best een stevig nummer maar de ritmes zijn verslavend. Op ‘Dysthymie’ is opnieuw die wonderlijke vrouwelijke zang te horen. Ja ja, dit is een dijk van een debuutalbum en van Silhouette zullen we zeker nog horen. Topband, topalbum. Moet zeker live de moeite zijn. Fans van atmospheric en / of post black metal: dit is zeker koopwaardig.

Bart Verlinde (90)

Antiq Records

Tracklist: 1. L’Appel 2. Catalespie 3. Dialecte Onirique 4. Silhouette 5. Adoubée Des Etoiles 6. Les Dires De L’Ame 7. Une Lame Eprise 8. Litanie Contre La Peur 9. Disthymie 10. L’Eveil