Serapis Project, Elusion @ Hell, Diest.

Op zondag voor de derde dag op rij naar Hell, ditmaal voor een symphonic en progressive metal namiddag. Twee bands traden aan, inkom was gratis. Doodjammer van de lage opkomst. De afwezigen hebben hier iets unieks gemist!

*Foto’s: Elusion*

Streekgenoten Elusion besteeg het podium om stipt 16:00. De band heeft al meerder malen op het podium van Hell gestaan, maar dit was toch wel één van hun beste passages. Op de tonen van hun symphonic / power metal ging Evy tekeer, met een afwisseling van grunts en “classic” clean zang. Elusion live: daar wordt je altijd weer blij van. Alleen leek het wel of de linkse gitarist niet zo goed durfde bewegen.

*Foto’s: Serapis Project*

Daarna was het de beurt aan Spaanse Serapis Project, met op zang niemand minder dan Kristina, u wel bekend van Cobra Spell. Omdat ik nog nooit van de band gehoord had, eerst ook eens wat op het internet gesnuffeld en wat muziek van hen beluisterd, wat zeker niet verkeerd klonk. Live was het andere koek! De verhalende muziek vertelt de legende van Serapis (huiswerk: zoek maar eens op) ging van zeer intiem tot uitbundig, van hard tot zacht. En dat was ook het geval bij Kristina, die zich ontpopte als een wel erg goede zangeres. Furieus, ingetogen, diep, dan weer fluisterend. Het totale plaatje klopte als een bus. De, nog eens, jammer genoeg weinig aanwezigen stonden aan de grond genageld, en riepen mee in de harde passages, maar waren muisstil bij de zachte overgangen. Na de show bleven we verdwaasd achter, met een gevoel van “wat hebben we hier juist ervaren”. Iedereen had dezelfde mening, dit was uniek, dit was bijna onaards. Binnen enkele jaren, als de band op de grote podia staat en ze in passeren België passeren, gaat Kristina vragen wie erbij was op het eerste concert in Hell, en honderden mensen zullen joelen en hun hand opsteken. Maar wij weten beter. Serapis Project is één van de meeste glimmende parels aan de ketting van bands die in het Diestse Hell langskwamen. Dit gaat nog lang nazinderen!

Tekst: L.E.

Foto’s: Peter Vangelder.