In wat we intussen bijna een grijs verleden mogen noemen, draaide onderstaande dienaar de albums ‘Moon In The Scorpio’ en ‘In Abhorrence Dementia’ van Limbonic Art tot ze tot op de draad versleten waren. Het waren destijds – en zijn nog steeds – pareltjes van symfonische black metal uit het hoge noorden. Op de vraag waarom we deze toch wel legendarische band naderhand uit het oog verloren, moeten we u het antwoord enigszins schuldig blijven. De pauze die de band inlaste intussen twintig jaar geleden en het uit de band stappen van Morfeus vrij kort na de heropstart, speelde wellicht een rol. Niettemin bracht Daemon – die in feite van Limbonic Art een soloproject maakte sedertdien – nog twee full albums uit. ‘Spectre Abysm’ dateert ook alweer van 2017 maar is grotendeels aan onze aandacht ontsnapt moeten we bekennen. Nu keert de cultband terug met deze ‘Opus Daemonical’ én heeft ondergetekende zijn aandacht er ook nog een keertje volledig op toegespitst. Kritisch zoals we zijn, gebiedt de eerlijkheid ons te melden dat we doorgaans nogal wantrouwig staan tegenover releases van bands die we gaandeweg uit het oog verloren. Één en ander heeft namelijk meestal als grondslag dat we een album (of meerdere) niet indrukwekkend vonden. Kortom, de kans dat een band ons na al die jaren toch opnieuw zou weten te overtuigen leek ons niet bepaald zeer groot. Maar we durven ons ongelijk ook meteen toe te geven! Vidar “Daemon” Jensen blijkt na al die jaren niet enkel over voldoende inspiratie te beschikken, ook beschikt hij duidelijk over zowel alle nodige instrumentenkennis – de man doet intussen zowat alles zelf – als over de nodige gezonde kritische zelfreflectie om met een ijzersterk album voor de dag te komen! Zeven nummers die samen goed zijn voor vijftig minuten ijselijk zwart getinte metal neemt hij je mee op een zeer gevarieerde reis in zijn duistere gedachten. Het is bijna onwezenlijk wat hij aan furieuze riffs uit zijn mouw schudt maar nóg meer impressionant vinden we hetgeen hij vocaal laat horen. Dat er doorgaans gebruik wordt gemaakt van de typerende hoge, schelle krijsstem is in black metal quasi een ongeschreven wet. Daemon brengt echter verschillende lagen aan in de zanglijnen die het tot een gevarieerd en boeiend geheel kneden. De variatie wordt gebracht in alle geledingen al blijft de hoofdtoon gevoerd worden door de snerpende gitaren die nog even energetisch klinken als dertig jaar geleden. Een favoriet nummer uitpikken is aartsmoeilijk. We neigen het ene moment naar het verschroeiende ‘Vir Triumphalis’ om vervolgens naar het ronduit epische afsluitende ‘Ars Diavoli’ over te hellen waar Daemon ruim twaalf minuten lang alle registers opentrekt. Is ‘Opus Daemonical’ een totaal vernieuwende black metal schijf geworden? Wel nee, we durven eerder bijna het tegendeel beweren. Dit is symfonische black metal geschoeid op de oude leest maar dan wél van hoog niveau en zoals het enkel gebracht kan worden door de oude meesters. Als je weet dat er van de negen full albums van Limbonic Art er vier werden uitgebracht op een tijdsspanne van vier jaar, dan weet je dat de laatste vijf albums verspreid liggen over een periode van bijna vijfentwintig jaar. Kortom, Daemon neemt zijn tijd maar het zorgt er wel voor dat hij meer dan dertig jaar na de oprichting van de band nog steeds zijn bestaansrecht mag opeisen. Fans van de betere symfonische zwartgeblakerde muziek kunnen dit schijfje zonder aarzelen aanschaffen.

K.H. (85)

Kyrck Productions & Amour

Tracklist: 1. Ad Astra Et Abyssos 2. Deify Thy Master 3. Consigned To The Flames 4. Vir Triumphalis 5. I Am Your Demon 6. The Wrath Of Storms 7. Ars Diavoli