Het Deense Altar Of Oblivion probeert sinds 2006 voet aan de grond te krijgen in de Europese metal scene met hun visie op epic doom / heavy metal. Het muzikale verhaal begint eigenlijk reeds in 2003 als Martin Meyer Sparvath (gitaar, vocals) een duo vormt met Allan Larsen (drums) onder de naam Summoning Sickness. Een van de eerste ideeën die Martin voorstelt is heavy metal / doom maken aan de hand van verhalen van zijn overgrootvader die nog in de “grote oorlog” (1914-1918) heeft gevochten. De kiemen voor wat dit nieuwe album voor Altar Of Oblivion zou worden werden dus toen reeds geplant / gezaaid, maar het geheel kwam nooit echt van de grond. Ook al door de vele wisselingen met de line-up, het wijzigen van de naam tot het huidige Altar Of Oblivion, en … ja, noem maar op. Om een vrij lang verhaal kort te maken: in 2022 tekende Altar Of Oblivion een contract met het From The Vaults label en vorig jaar zorgde deze samenwerking voor de ep ‘Burning Memories’ die als voorbode voor dit full-album diende, want ook de teksten voor de vijf tracks op die ep werden geboetseerd op het dagboek van de overgrootvader van Martin Meyer Sparvath. Nu krijgen we nog meer van die verhalen aangeboden middels de tien nieuwe tracks op deze ‘In The Cesspit Of Divine Decay’. Een enorm boeiend uitgangspunt als je het ons vraagt en doom / epic heavy metal als sound zou gensters kunnen slaan middels goed uitgevoerd. Maar het eerste wat je dan nodig hebt is goed uitgewerkte en gearrangeerde nummers. Dat lijkt ons hier oké, maar stilletjes hadden we toch (veel) meer verwacht. We bedoelen maar: je kan al eens stukken of fragmenten schrappen en / of herwerken in een periode van zo’n twintig jaar. Nu krijgen we dus tien tracks aangeboden die we maar zus en zo vinden. Zeker een track als het instrumentale ‘Ghosts In The Trenches’ doet ons absoluut niets. Integendeel, we vragen ons af waar Altar Of Oblivion met deze track heen wil. Ook het rustige ‘Damnation’ vinden we in eerste instantie niet passen tussen de overige tracks, terwijl het al even rustige afsluitende ‘Wind Among Waves’ ons ook al niets doet. Resten de zeven overige tracks en die zijn nu niet van het niveau dat we zo maar compleet overstag gaan. Integendeel opnieuw. We missen kracht, zeker in de stem, en ook wel visie, qua opbouw en arrangementen, in deze tracks. Terwijl een band als 1914 ons net echt meevoert naar tal van gruweldaden die in de grote oorlog gebeurden – We krijgen een heleboel ijskoude rillingen als we werk van die band beluisteren. –, lijken we hier naar randverhaaltjes te luisteren die de enorme inpakt van voorgenoemde band absoluut niet halen. Heel spijtig dus voor Altar Of Oblivion, maar wij blijven alvast enorm op onze honger zitten. We hopen dus dat vele andere muziekfanaten onze mening niet delen omtrent dit vierde full-album van deze band.

Luc Ghyselen (60)

From The Vaults VAULTS 22

Tracklist: 1. Nothing Grows From Hallowed Ground 2. The Fallacy 3. Ghosts In The Trenches 4. Mark Of The Dead 5. Altar Of Oblivion 6. The Night They Came 7. Silent Pain 8. Damnation 9. In The Cesspit Of Divine Decay 10. Wind Among Waves