Het vorige, tweede, album van Jours Pâles, de in 2020 opgerichte Franse band vanuit de Auvergne vond ik geweldig: een heel goede mix van black metal met erg melodische stukken waarbij de diverse stijlen wondermooi in elkaar vloeiden waardoor je weliswaar een pittig album te horen kreeg maar door de zeer geslaagde overgangen naar het meer melodische werk je een erg veelzijdig en gevarieerd album kreeg die ook voer was voor een groter publiek en niet enkel voor fans van zware en snelle black metal. Daarom was het uitkijken naar het derde album ‘Dissolution’. En jammer genoeg zet de band de trend om diverse stijlen te combineren niet verder: dit is een veel harder, sneller album geworden dan het vorige met vooral veel black metal, razendsnelle riffs, dubbele drums, agressieve zang en veel minder ruimte voor afwisseling naar rustiger momenten. Fans van het zwaardere werk zullen hier wellicht van smullen, voor mij is dit te eenzijdig, te hard en te snel. Hier en daar hoor je nog een glimp van de sound van het vorige album zolas bijvoorbeeld op het korte maar mooie ‘Une Mer Aux Couleurs Désunions’ en op ‘La Reine De Mes Peines’. Voor de rest wordt je omvergeblazen door snelle en harde nummers met agressieve zang. Tja, voor mij een ontgoocheld album terwijl na het vorige album de verwachtingen hoog gespannen waren. Maar hier is zeker een publiek voor.

Bart Verlinde (65)

Les Acteurs De L’Ombre Productions AO-236

Tracklist: 1. Taciturne 2. La Reine De Mes Peines 3. Noire Imperiale 4. Les Lueurs D’Autoroute 5. Reseaux Venins 6. Une Mer Aux Couleurs Désunions 7. Limérence 8. Dissolution 9. Terminal Nocturne