Haunt is een Amerikaanse band die hier reeds meermaals werd besproken. En we kunnen dus moeilijk anders dan ook hun nieuwe album, ‘If Icarus Could Fly’ genaamd, te bespreken. Een album waar we enorm naar uitkeken want tot op heden heeft Haunt ons nog geen enkele keer teleurgesteld. Wat hun nieuw album ons brengt lees je hier. De aftrap wordt gegeven door ‘Run And Hide’, een nummer dat ons meteen bekend in de oren klinkt. De oude vertrouwde stijl die we van Haunt gewend zijn steekt meteen de kop op waardoor ons muzikale hart een slag overslaat. ‘It’s In My Hands’ heeft een iets loggere sfeer. Een beetje trager maar nog steeds heel vertrouwd en de melodieën die we bij Haunt vaak horen terugkeren zijn ook hier niet ver zoek. Kortom, een strak nummer met gitaarwerk dat je kippenvel bezorgt en een zang die perfect in het plaatje past. ‘Winds Of Destiny’ heeft een intro waarvan je denkt “Yes!”. Meer van dat krijg je dan ook gedurende het hele nummer. Een bangelijk nummer met een portie riffs en aanstekelijke zanglijnen om “U” tegen te zeggen. Het voorlaatste nummer op het album is het titelnummer, ‘If Icarus Could Fly’. En of hij nu kan vliegen of niet, het is een hoogvlieger. Een hoogtepunt kan ik het moeilijk noemen, want het hele album is verdomme sterk. Maar het is zeker geen nummer dat moet onderdoen voor zijn voorgangers. We kunnen dus moeilijk anders dan dit album een hoge score meegeven. De riffs zitten goed, de zang is een streling voor het oor en het geheel voelt strak aan. Haunt verrast nooit op een inventieve manier, maar ze verrassen wel met hun nummers die altijd van hetzelfde, hoge, niveau zijn. Graspop, wanneer zien we deze heren de Desselse weide onveilig maken?

Tom Kuppens (95)

Shadow Kingdom Records SKR 170

Tracklist: 1. Run And Hide 2. It’s In My Hands 3. Cosmic Kiss 4. Ghosts 5. Clarion 6. Winds Of Destiny 7. If Icarus Could Fly 8. Defender