Achter de naam van het Franse Sühnopfer gaat slechts een enkele artiest schuil: Ardraos. De man zorgt voor een heel intense melodic black metal en is met ‘Hic Regnant Borbonii Manes’ aan het derde full-album onder de naam Sühnopfer toe. ‘Invito Funere’ geldt als intro en opent dit album meteen heel intrigerend maar zo goed als instrumentaal en heel kort, de overige tracks klokken allemaal af tussen de zeven minuten en meer dan tien minuten. Enkel naar het einde toe hoor je wat Latijns gezang en komt een stem in de Franse taal wat duiding geven (iets wat later nog een paar keer het geval is). Met ‘Pénitences Et Sorcelages’ komt het black metal geweld echt op gang. Het nummer krijgt een mooie opbouw mee, straalt een immense kracht uit en krijgt heel wat wisselingen in tempo en ritme mee. En toch blijft ook melodie een rol spelen in het totaalgeluid. Zelf heb ik geen snars begrepen van de tekst die rauw, ruw en vooral heel intens uit de speakers knalt, maar … “who cares”: dit is intens, intrigerend, gedreven, energiek, brutaal en agressief tegelijk. Het titelnummer, dat hier meteen na komt, volgt de ingeslagen weg: alles wat ik eerder vernoemde komt opnieuw aan bod. Ook de overige tracks blijven dit stramien aanhouden. Heel sporadisch, zoals ongeveer middenin ‘Je Vivroie Liement’, wordt de gas volledig toegedraaid zodat een immens rustpunt ontstaat, om dan terug in volle heftigheid los te barsten met indrukwekkende kracht. Absolute top? Misschien net niet, maar veel meer heeft ondergetekende niet nodig om volledig overstag te gaan. Zwakkere momenten zijn alvast niet te bespeuren en superbe kracht en stevige agressie gaan hier hand in hand met het melodieuze: meer heeft ondergetekende eigenlijk niet nodig!

Luc Ghyselen (90)

Debemur Morti Productions

Tracklist: 1. Invito Funere (Introduction) 2. Pénitences Et Sorcelages 3. Hic Regnant Borbonii Manes 4. La Chasse Gayère 5. Je Vivroie Liement 6. Dilaceratio Corporis 7. L’Hoirie De Mes Ancêstres