Pluto Fest @ zaal Amb8, Oosterzele.

“Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd” is een oeroude spreuk die ook betrekking heeft op de evolutie die we na de corona periode meemaken. Grote concerten verkopen moeiteloos uit in soms een paar uur, de kleinere blijven steeds meer in de kou staan. En toch, als er niets meer groeit vanuit die underground, zal er na een tijdje ook geen top meer zijn. Dit geheel terzijde zakken we op een natte zaterdag af naar een intiem en gezellig festival dat die stormen goed doorstaat: Pluto Fest in Oosterzele. Meer nog deze editie van 2023 was compleet uitverkocht, zo hoort dat gewoon! Op de affiche staan dan ook ronkende namen binnen de scene zoals de legendarische Ancient Rites en het verbluffende Thorium. Maar uiteraard was er veel meer te beleven dan enkel die twee band.

*Foto’s: Cobracide*

De jonge beloftevolle thrash / death metal band Cobracide mocht de avond openen. En deed dit op een bijzonder strakke en vuurkrachtige wijze, vooral de dodelijke riffs die de gitaristen voortdurend uit de gitaren spuwden zetten de zaal in vuur en vlam. Cobracide blinkt wellicht niet uit in originaliteit, maar blaast de aanhoorder op deze energieke en krachtdadige wijze wel compleet van zijn of haar sokken, waardoor ook wij uiteindelijk ook overslag gaan. Dat alles gedurende circa drie kwartier dezelfde lijn uitgaat, stoort allerminst. Net doordat Cobracide een ondoordringbare geluidsmuur optrekt, op een loeiende harde tot bijzonder loepzuivere wijze, waardoor er geen doorkomen meer mogelijk is. Een boeiende thrash / death metal band, met enorm veel potentieel dat is deze Cobracide dus zeker en vast.

*Foto’s: Shocker*

Los daarvan, zijn wij persoonlijk toch eerder op zoek naar bands of artiesten die wars van enig hokje denken en durven buiten de lijntjes kleuren. Wat enerzijds zorgt voor gefronste wenkbrauwen, maar anderzijds fans die vol bewondering genieten van wat daar gebeurd op het podium. Wij rekenen onszelf dus tot die tweede categorie. Neem nu Shocker die net hun gevarieerde plaat ‘Fractured Visions Of The Mind’ uit heeft, een plaat die meerdere luisterbeurten nodig heeft eer je hem echt begrijpt. De band laat ook live niet direct in zijn kaarten kijken, er zitten zoveel verrassingen in deze set dat onze zintuigen voortdurend worden geprikkeld. Zo is er die verbluffende samenzang tussen zanger Sammy Peleman die vocaal eerder helder en zelfs ‘lichtvoetiger’ klinkt tegenover het rauwe en duistere dat bassist / zanger Koen Van Assche uit zijn strot knijpt. Het zorgt voor een brug tussen donker en licht. Of neem nu Chris Dedeurwaerder die naast subliem gitaar bespelen, klanken uit zijn keyboard tovert die sound van Shocker een unieke touch geeft. Drummer Louis Genovese en gitarist David Vandewalle sluiten hier perfect op aan, en maken het plaatje compleet. Meteen wordt het bewijs geleverd dat Shocker een band is waar elke schakel minstens even belangrijk is om die ketting compleet te maken. Die prikkelingen duren nooit te lang, je bent er nog maar van bekomen en daar komt al een volgende prikkeling aan, waardoor je ogen en oren tekort komt. De ontdekkingsreiziger in ons wordt dus op zijn wenken bedient, en Shocker blijkt zo een band te zijn die van veel markten thuis is, dat bewijzen ze dus niet enkel met hun nieuwste release, maar dat zetten ze live eveneens in de veelkleurige verf.

*Foto’s: Aeveris*

Aeveris is een metal band bestaande uit (ex) leden van Fields Of Troy, Thorium, Lethal Injury, Always Fallen en Horizons. In november 2021 bracht de band hun debuut uit, ‘White Elephant’, een schijfje dat liet zien en horen dat deze band, ondanks ze het label ‘metalcore’ krijgen op gekleefd, bewijzen van wel wat meer markten thuis te zijn. Op Pluto Fest drijven ze het tempo op een strakke wijze op, en ook al gingen het vaak diezelfde lijn uit, Aeveris etaleert zowel vocaal als instrumentaal enorm veel emoties die ze in de vorm van een overdonderende oerknal die bijna een uur duurt, je door de strot rammen. Dat is de grote verdienste van toch wel één voor één top muzikanten binnen de band, die al wat kilometers op hun teller hebben staan en een zanger / frontman die al zijn emoties uitschreeuwt tot de haren op je armen recht komen te staan. En net dat laatste is op zijn beurt dan ook de grootste sterkte van Aeveris. Die emoties komen zowel vocaal als instrumentaal vanuit een enorm buikgevoel, en dat trekt ons nog het meest over de streep.

*Foto’s: Aktarum*

Aktarum is een Belgische band uit Waver die met ‘Trollvengers’ in 2022 zijn derde album uitbracht. De rode draad doorheen hun muziek – u raad het goed – zijn “Trollen” en alles wat daarbij hoort. Je zou kunnen stellen dat Aktarum met die naar folk metal ruikende set, een wat vreemde eend in de bijt is. Toch hebben ook zijn hun schare fans mee op Pluto Fest, en die genieten vooraan van het Folkloristisch feestje dat ontstaat. Met geverfde gezichten en alles dat daarbij hoort troont Akatarum je een uur lang mee naar dat donker sprookjesbos, de fantasie wordt daardoor voortdurend geprikkeld. En met een beetje verbeeldingszin zien we zelf ook die wezentjes uit dat bos dan ook daadwerkelijk tevoorschijn komen, dat fantasie prikkelende effect trekt ons bij deze band dus zeker over de streep. Puur muzikaal bewandeld Akatrum echter iets te nadrukkelijk het pad tussen bands als Finntroll en Eluveitie, om twee bekendere bands binnen het genre te noemen. Erg vernieuwend en grensverleggend is het dus allemaal niet wat de heren op het podium doen, maar ze moeten puur muzikaal ook niet onderdoen voor die voornoemde toppers binnen de scene. Waardoor we niet compleet op onze honger blijven zitten.

*Foto’s: Thorium*

Ook Thorium heeft net een nieuwe plaat uit ‘’Extraordinary Journeys Part I’ en ze kwamen die op Pluto Fest ook voorstellen. We volgen de band vanaf het begin en waren steeds onder de indruk van hun eigenzinnige bewerking van het heavy metal genre. Wat wil zeggen, de band bewandeld dat pad van pure heavy metal bewust, maar voegt daar genoeg kruiden aan toe waardoor het nooit gedateerd klinkt. Met deze nieuwe schijf verleggen ze wat dat betreft zelfs nog meer grenzen. Meer daarover later. Live resulteert dit in een meer dan uur lange mokerslag in het gezicht, maar het waren, ondanks het feit dat we houden van de “oudere songs”, dus eerder de nieuwe songs als het daverende ‘Nightfall’ en recente single ‘Across the Nations’ met een enorm hoog meezing gehalte, die ons compleet over de streep trekken. Meer nog, het voelt aan alsof Thorium met dit album is uitgegroeid tot een nog grotere topper dan ze tot nu toe al waren. Met deze sound moeten ze dan ook niet onderdoen voor de grotere namen binnen de scene. Dat zetten ze eveneens in de dikke verf op Pluto Fest, met een daverende set die dus wel vanaf begin tot einde aan de ribben kleeft. Maar de uppercuts bij die nieuwe songs waren net iets verbluffender en krachtiger naar onze mening. En dat is toch veelzeggende over een band die ons nog nooit heeft ontgoocheld, zowel live als op plaat.

*Foto’s: Ancient Rites*

Dienen we headliner Ancient Rites eigenlijk nog voor te stellen? Binnen de metal scene is de band, die al sinds 1989 aan de weg timmert, uitgegroeid tot een levende legende van internationale allure. Hoewel enkel zanger Günther Theys een constante is binnen de line up, weet de man zich toch steeds te omringen met muzikanten die zijn tekst en zang perfect aanvullen maar vooral aanvoelen. En dat is bij Ancient Rites toch wel belangrijk, want het gevoelsmatige primeert enorm. Gunther verteld niet zomaar verhaaltjes uit de Vlaamse folkore, hij schreeuwt ze op bijna demonische wijze door je strot en bezorgt je koude rillingen waardoor je die tot de verbeelding sprekende sage en legendes voor je ogen ziet verschijnen. Griezelig en haarscherp voedt hij daardoor je donkere ziel. Op een zo ingenieuze wijze dat je, eens meegesleurd naar zijn fantasierijke wereld, geen weg terug meer mogelijk vindt. We schoven dus een beetje dichterbij en lieten ons gewillig hypnotiseren door de overweldigende uitstraling van een imposante Gunther, wiens lange haren wapperen in de wind. Nu … dat was die eerste keer toen ondertekende ze live zag in 1999 al het geval, maar dat Ancient Rites anno 2023 niet doet aan routineklussen afleveren, en op diezelfde scherpzinnige wijze blijft tekeer gaan? Daar doen we onze hoge hoed voor af.

Besluit: Wat er met onze ziel is gebeurd? Daar hebben we het raden naar … maar deugd doen aan onze donkere ziel, deed deze overweldigende trip zeker en vast. Ancient Rites laat naar goede gewoonte veel putten van de Hel een uur lang op rituele wijze open gaan, en bezorgt ons een occulte totaalbeleving waardoor met een bonkend hartje van angst en gedreven tot pure waanzin deze wederom geslaagde editie van Pluto Fest konden afsluiten.

Met speciale dank aan Kristof Schelfhout.

Tekst: Erik van Damme.

Foto’s: Bianca Lootens.