Het West-Vlaamse Darqo levert vier jaar na ‘Nights In The Scullery’ een nieuw full-album af. Met leden die hun strepen ruimschoots verdiend hebben bij Mindstab en Miava is het niet verwonderlijk dat deze tweede langspeler uitblinkt in virtuositeit. Wie nog nooit eerder gehoord heeft van Darqo, de band brengt een mengeling van doom, sludge en noise. Dat zegt naar ons gevoel eigenlijk weinig. Veel belangrijker vinden wij de sfeer die één en ander uitademt. Zoals je bij een bandnaam als Darqo verwacht, kom je uit bij een heel erg donker, beklemmend geheel. De nummers zijn stuk voor stuk lang uitgewerkt – de tijdsduur ervan is navenant waarbij acht minuten geen uitzondering is. Het ene moment is de stem van Bjørn Bossu heel zacht en quasi mijmerend, het volgende moment klinkt hij als een getormenteerde ziel die zijn gelijke niet kent. Zoals steeds zijn vergelijkingen bijzonder moeilijk en begeven we ons ronduit op glad ijs maar qua sfeer komt deze Darqo bij momenten dicht in de buurt van bands als Amenra en aanverwanten. Het getormenteerde speelt daar voor ons een bijzonder groot aandeel in want behalve het feit dat de muziek ook heel erg varieert tussen slepend traag en brute uitbarstingen loop voorts elke verdere vergelijking mank. Hoe dan ook, het minste wat je van Darqo kan zeggen is dat ze zeer gelaagde muziek brengen die niet bepaald licht verteerbaar te noemen is – op dat vlak is er dan misschien toch weer nog een vergelijking mogelijk met andere sludge / doom bands. ‘Dawn Of The Meek’ (vrij vertaald “de dageraad van de zachtmoedigen”) is een album dat perfect aansluit bij een grijze herfstige dag waarbij je aan alles behalve vrolijkheid denkt. Het vergt enige luisterbeurten voor je helemaal mee bent in het album en het is voor ons geen album dat op eender welk moment van de dag te beluisteren valt. Verorber dit op je nuchtere maag en je hebt wellicht de rest van de dag geen honger meer. Het is een plaat geworden die je langzaam maar zeker bij de keel grijpt om je niet meer los te laten. De gitaren het ene moment slepend traag, het volgende moment furieus uithalend, de bas en drums bijzonder zwaar en dreigend en de zang zoals eerder gezegd enorm wisselend. ‘Dawn Of The Meek’ is een bijzonder duister album geworden, geworteld in de zware klei van de Vlaamse polders en dus meer dan terecht gehuisvest bij het kwaliteitslabel van Polderrecords. Wie fan is van sludge / doom met een donker randje moet dit absoluut eens geproefd hebben. De indigestie loert om de hoek, zeg niet dat we u niet gewaarschuwd hebben!

K.H. (90)

Polderrecords

Tracklist: 1. CreepDeepSkull 2. UserEmpty 3. SomertonMan 4. AndWhenTheSkyWasOpened 5. Oxblood 6. MidnightSun