Feast Of Fools, 05 november 2022.

Feast Of Fools, Asgaard, Gentbrugge.

Feast Of Fools was afgelopen zaterdag aan een vierde editie toe maar voor het eerst vond het plaats in JH Asgaard in Gentbrugge. Net als de voorgaande jaren was de line-up ook nu weer een pareltje.

Geopend werd er met Absynth, een doom / sludge band uit Charleroi die intussen al een zevental jaar actief is. Openen is vaak een niet zo benijdenswaardige taak maar Absynth kweet zich op loodzware wijze van de opdracht. Hoewel het volk op dat moment nog niet massaal aanwezig was, zagen de aanwezigen hoe Absynth verwoestend hard voor de dag kwam. Grotendeels instrumentaal maar bovenal loodzwaar schudden ze iedereen wakker. Voor licht verteerbare kost moet je niet bij Absynth zijn.

*Foto’s: Absynth*

Het vijftal van Growing Horns mocht het gestarte doom / sludge-feestje voortzetten. Asgaard was inmiddels meer dan behoorlijk gevuld. Hoewel zanger Daf aangaf op dat uur van de dag vaak nog in zijn bed te liggen, was er van een ochtendhumeur allerminst sprake. Met een blik die doorgaans het midden houdt tussen die van iemand die ondraaglijke pijn lijdt en iemand die de helft van de wereld naar de keel zou willen vliegen, spuwt hij zijn rauwe grunts de zaal in. En passant werd “nieuwe” drummer Seppe Batens voorgesteld aan het publiek. Growing Horns is één van de vele bands voor wie covid echt wel op een dramatisch moment kwam. Met hun eerste ep ‘The Nobility Of Pain’ die vlak voor de pandemie werd uitgebracht, hebben ze dit kunstwerk nog amper onder de aandacht kunnen brengen. Jammer want eens temeer werd duidelijk dat dit geroutineerde gezelschap ijzersterk voor de dag komt. Het is alvast uitkijken naar nieuw werk.

*Foto’s: Growing Horns*

Met Vetrar Draugurinn stond de eerste female-fronted band van de dag op het podium. Deze Nederlandse band uit Den Haag dreigt met haar gothic / doom metal ongetwijfeld vaak vergeleken te worden met landgenoten als Within Temptation of nóg meer met The Gathering in de periode van Anneke Van Giersbergen. Ook wij horen in het timbre van de uitstekende zangeres Marjan Welman raakpunten met Anneke van Giersbergen. Hoewel de set van Vetrar Draugurinn retestrak gespeeld werd en op de zang werkelijk niets verkeerd aan te merken valt, kunnen we niet ontkennen dat we bij momenten zitten te wachten op een diepe brul die voor een echte uitbarsting zou zorgen en het publiek helemaal zou omverblazen. Al dient gezegd dat de aanwezigen zich zeer enthousiast toonden door de innemende houding van de frontvrouw én door de vaak opzwepende riffs.

*Foto’s: Vetrar Darugurinn*

Dé prestatie van de dag kwam voor ons van het Eindhovense An Evening With Knives. Hoe dit trio erin slaagt om dergelijke wall of sound de wereld in te sturen is ons zo mogelijk een nóg groter raadsel geworden na deze live prestatie. Op een album kun je met studiotrucjes enige gitaarlijnen over elkaar laten vloeien maar om hier dan ook live mee weg te komen, is zonder meer héél sterk. Dat drummer Jarno Van Osch met een gebroken knie speelde, maakte het nog indrukwekkender. Hij ging immers als een bezetene tekeer waardoor het ons bijzonder sterk zou lijken dat hij anders nóg furieuzer uit de hoek kan komen. Zanger Marco Gelissen blijkt een ware gitaarvirtuoos en zijn stem past wonderwel bij de muziek van de band. Bassist Peter Van Grunsven maakt het plaatje helemaal compleet. Een loodzware bas mepte werkelijk alles en iedereen omver. Ronduit een knalprestatie van dit sympathieke drietal.

*Foto’s: An Evening With Knives*

Als organisator van dienst had Splendidula de zware taak om na An Evening With Knives aan te treden. Was het door de inspirerende prestatie van hun voorgangers of is het door de nieuwe bezetting van de band, feit is dat Splendidula bijzonder gedreven en energiek voor de dag kwam. Dat de band er allesbehalve een rimpelloos jaar heeft opzitten, is een understatement te noemen. Dat drie nieuwe bandleden op korte tijd zich zo hebben weten in te passen is zonder meer indrukwekkend te noemen. We hadden in ieder geval het gevoel dat er een nieuwe dynamiek door de band raast met leden die zich ook zichtbaar heel erg amuseerden op het podium. De wisselwerking in zang tussen die typerende bezwerende zang van Kristien Cools en die van nieuwe gitarist Dries Van Belle liep gesmeerd. We willen hierbij in één adem toch ook even het bijzonder knappe werk vermelden qua geluid dat de ganse dag van zeer hoog niveau was waardoor elk instrument steeds alle eer werd aangedaan.

*Foto’s: Splendidula*

Afsluiter van de dag was Wolvennest. Dit gezelschap met wortels in Brussel brengt een unieke blend van ambient met de nodige scheut psychedelische gitaren en vleugen experimentele metal. We zouden kunnen stellen dat het de Anne Clark van de metal is. De band zorgt voor een bijzondere sfeer waarbij je het gevoel hebt midden in een rituele bezwering beland te zijn. De belichting is heel erg sober – quasi onbestaande – en komt hoofdzakelijk van een kandelaar vooraan op het podium. De lage stem en intonatie van zangeres Shazzula zorgen voor een ronduit occulte sfeer die nog kracht wordt bijgezet door haar hantering van het bijzondere instrument, de theremin. Het is een elektronisch instrument dat bespeeld wordt door de afstand tussen de beide handen en de twee aanwezige antennes te variëren. Het zorgt voor een spookachtig geluid dat typerend is voor Wolvennest. Sowieso zorgt de sfeer van een kleinere zaal zoals Asgaard voor de ideale setting bij de sound van Wolvennest. Iedereen wordt meegezogen in de begeestering omdat het zo intiem is. De band laat echter weinig ruimte aan het publiek om uiting te geven aan de appreciatie doordat de nummers doorgaans naadloos in elkaar vloeien. Van enige bindteksten ter interactie is al helemaal geen sprake. Hoe dan ook zorgde Wolvennest voor het orgelpunt op een méér dan geslaagde editie van Feast Of Fools.

*Foto’s: Wolvennest*