Het Australische Teramaze blijft, als je het ons vraagt, een beetje ondergewaardeerd. Teramaze werd in 1993 in Geelong, Victoria opgestart. Gitarist en huidig vocalist Dean Wells staat al die jaren aan het roer van het gezelschap in stippelt dan ook de muzikale koers uit. Andrew Cameron (bass), Nick Ross (drums) en Chris Zoupa (gitaar) zijn zijn huidige “compagnons de route”. Met ‘Flight Of The Wounded’ is Teramaze aan zijn tiende full-album toegekomen. Het is meteen het vijfde (!) full-album sinds ‘Are We Soldiers’ uit 2019, wat betekent dat de band in een heel creatieve flow zit. Maar het is niet enkel kwantiteit dat de heren afleveren, er is immers ook ene heel pak kwaliteit te horen op de albums van Teramaze. De sound op dit nieuwe werkstuk is weeral quasi perfect. Tal van veranderingen in tempo, ritme en kracht zorgen in elke track voor heel wat variatie. Voeg daaraan toe dat elk van de heren zijn instrument tot in de puntjes beheerst én dat elk nummer vakkundig wordt opgebouwd en gearrangeerd, en je begrijpt dat elk van de negen tracks op deze ‘Flight Of The Wounded’ mag gehoord worden. Natuurlijk moet je wel openstaan voor de progressive rock / metal sound van het kwartet. En misschien wringt daar voor velen net het schoentje: niet hard, krachtig genoeg voor de liefhebber van progressive metal en misschien bij momenten net iets te hard, te zwaar voor de liefhebber van progressive rock muziek. Dan denken wij bijvoorbeeld aan het stem timbre van Dean die misschien wat krachtiger mag klinken voor metal fanaten. Anderzijds is het ook wel zo dat je in dit (sub)genre het geheel moet gaan bekijken, en dan kan je niet anders dan vaststellen dat de vocalen hier prachtig aansluiten op de muziek, waar vooral het schitterend gitaarwerk net iets extra in het oog springt. De heren openen dit nieuwe werkstuk meteen met het langste nummer op dit album. ‘Flight Of The Wounded’, het titelnummer dus, zet meteen de juiste toon en je wordt op een toch wel verbluffende muzikale reis meegenomen waar bass en drums niet enkel voor de basis zorgen maar ook hun accenten mogen leggen. Het gitaarwerk is werkelijk van heel hoog niveau, maar dat hadden we reeds aangehaald, en de solo’s voegen daar dan nog iets extra’s aan toe. Dat er ook een dik keyboard tapijt doorheen de nummers tee horen valt, zullen we niet ontkennen, maar toch zijn het de overige instrumenten die de aandacht opeisen. En de echt wel soepele stem van Dean sluit hier telkens wondermooi bij aan. Vanaf het openingsnummer tot en met de laatste akkoorden van afsluiter ‘In The Ruins Of Angels’ hebben wij een goed gevoel gehad en heeft onze aandacht geen milliseconde de tijd gehad om ook maar even af te dwalen. Dan lever je als band een dijk van een album af. Misschien is dit wel het album waarmee Teramaze zijn grote doorbraak beleeft: het is hen van harte gegund.

Luc Ghyselen (94)

Wells Music

Tracklist: 1. Flight Of The Wounded 2. Gold 3. The Thieves Are Out 4. Until The Lights 5. Ticket To The Next Apocalypse 6. For The Thrill 7. Dangerous Me 8. Battle 9. In The Ruins Of Angels