In USA krijgen een heel pak AOR / melodic rock bands een kans op tal van radiostations. Dit is bij ons zo goed als ondenkbaar. Vandaar dat wij in Belgiê niet echt een traditie hebben in dat (sub)genre. Andere landen staan gelukkig voor zo’n bands dus een stap verder. We denken dan ook spontaan aan Zweden, waar een pak heel knappe bands in dit (sub)genre actief zijn. C.O.P. is er een van. Deze band bestaat uit slechts drie muzikanten: vocalist Peter Sundell, zijn jongere broer Christian Sundell (drums, keyboards) en Ola af Trampe (gitaar). Voeg de drie eerste letters van de voornamen van deze heren samen en je bekomt C.O.P., dat met ‘Enemy’ een opvolger voor ‘State Of Rock’ (2015) op de markt brengt. Alle nummers op dit tweede album werden geschreven door Christian en zouden stuk voor stuk op de radio kunnen, want er wordt een hoog niveau gehaald. Helaas, naar onze bescheiden mening dan toch, zit er geen track tussen die er bovenuit steekt zodat de band alvast geen supersucces zal boeken als de absolute toppers in de jaren tachtig dat wel konden. C.O.P. zorgt wel voor uitstekend gecomponeerde en gearrangeerde nummers war de stem van Peter misschien wel met de meeste aandacht gaat lopen, al willen we ook zeker het knappe gitaarwerk vermelden. Toch hebben we de indruk dat vele bands in dit (sub)genre dezelfde platgetreden paden volgen, en dat er weinig “nieuws” te ontdekken valt. Zo is het al heel moeilijk om op te vallen in het (sub)genre, want zowat elk van deze bands beschikt over een goede vocalist en een uitmuntende gitarist. Ook vele nummers lijken, als je het ons vraagt, op elkaar. Grootste oorzaak daarvan is het gebruik van keyboards die meestal overvloedig, als een dik tapijt, veel aandacht naar zich toe trekken. Eigenlijk is dit ook op ‘Enemy’ van toepassing, al zorgen de krachtige vocalen voor veel weerwerk en zijn sommige gitaarsolo’s echt wel om duimen en vingers bij af te likken. Of dit voldoende is om boven het maaiveld uit te komen, laten we in het midden. Zelf vinden we elke track een heel stuk beter dan wat we tegenwoordig bij de Belgische radiostations te horen krijgen, maar om eerlijk te zijn, verkiezen we toch extra kracht in onze muziek. Maar liefhebbers van melodic rock mogen dit nieuwe C.O.P. album wel op hun “wanted” lijstje plaatsen en zelfs wat extra’s bijtellen bij onze beoordeling.

Luc Ghyselen (75)

Pride & Joy Music PJM 13217

Tracklist: 1. The Enemy 2. For You 3. Fighting Your Ghost 4. Too Late 5. The One 6. Til The

End 7. The Gods 8. Higher 9. Rise Up 10. Proud And Alive 11. Glorious