Pencey Sloe is geen metal band, maar is wel lekker getekend op een metal label, Prophecy Productions. Ondertussen weten we al lang dat Prophecy nogal vaak buiten de lijntjes van het metal-genre kleurt, net zoals Season Of Mist bijvoorbeeld. En dat moet uiteraard kunnen. En zijn genoeg bands die niet als metal per sé bestempeld kunnen worden, maar wiens sound qua intensiteit aanleunt bij metal. Zo zijn er ook bands die in de verste verten geen metal brengen, maar waarvoor metal-fans met een brede kijk zeker ook oog en oor kunnen hebben. Pencey Sloe valt in de laatste categorie. Het Franse duo brengt pure shoegaze, maar doet dit met een sound die 2022 is. Een vergelijkbare band is Slow Crush uit België. ‘Neglect’ is de opvolger van ‘Don’t Believe Watch Out’. Sinds het debuut zijn twee leden uit de band gestapt, zodat nu nog enkel zangeres Diane Pellotieri en drummer Clément Hateau overblijven. Het nieuwe album opent wat zeemzoeterig met ‘What They Need’. Vervolgens brengt tweede nummer, ‘Smile To Zero’, een ietwat grimmiger sfeer. Wel een mooie nummer. Het gelijknamige ‘Neglect’ brengt dan weer echoes van The Cure, Lush, Slowdive, etc. Maar het blijft boeien in die mate dat ik vermoed dat dit ‘Neglect’ een sterker wapenfeit dreigt te worden dan zijn voorganger. Dan maar de proef op de som nemen en ‘Mirror Rorrim’ beluisteren. En het verdict is dat dit een verdomd sterk album is op basis van de eerste vier nummers. Song nummer vijf, ‘Sigh’, opent rustig, ingetogen en majestueus tegelijkertijd. Ik hou wel van de spanningsopbouw en tegelijkertijd moet je vaststellen dat Pencey Sloe een zekere tristesse in hun nummers steekt, maar ze hellen niet over naar de depressieve kant, eerder naar een positieve reflectie, en soort weemoed. ‘Sigh’ is een instrumentaal hoogtepunt. Hierna volgt ‘The Run’, een nummer in twee delen. In “Deel 1” wordt een zekere Neige opgetrommeld. U kent hem wellicht van dé Franse post metal / shoegaze band van het moment, Alcest. Neige zingt mee en eerlijk gezegd dit nummer had op een plaat van The Cure kunnen staan, één uit hun begindagen dan wel. In “Deel 2” doet er een zekere Justin Karl Michael Broadrick mee. U kent hem ongetwijfeld van Napalm Death of van Godflesh. Wederom is ‘The Run’ in alle opzichten zeer geslaagd. Veel kan de band nu niet meer misdoen om dit album om zeep te helpen, tenzij ze echt nog draken van nummers zouden toevoegen. Ik kan u geruststellen dat ze dat niet doen. ‘Brutal In Red’ is een oké nummer, maar niets meer of minder. ‘Reversed Backwards’ is terug op niveau. Afsluiter, ‘Inner’, herstelt de balans volledig. Ik zou durven stellen dat het album quasi perfect is. Het debuut was al goed, maar ‘Neglect’ is stukken beter.

Frederik Blieck (90)

Prophecy Productions

Tracklist: 1. What They Need 2. Smile To Zero 3. Neglect 4. Mirror Rorrim 5. Sigh 6. The Run – Part 1 7. The Run – Part 2 8. Brutal In Red 9. Reversed Backwards 10. Inner