Korpiklaani, supports: Turisas, Trollfest – 24/02/2019 – Trix, Antwerpen.

De “Wayfarers & Warriors Tour 2019”, die net iets meer dan vijf weken in beslag neemt, brengen Korpiklaani, Turisas en Trollfest nagenoeg overal in Europa. Hun tour begon de eenentwintigste februari in Luxemburg, gevolgd door Wacken Winter Nights in Duitsland en Tilburg. De vierentwintigste stond Trix ingepland en dat hebben velen geweten, want een nagenoeg volle zaal verwelkomden Trollfest, die al om 18uoo het start shot gaven.

Trollfest is een band uit Noorwegen waar duidelijk een hoek af is. Meer zelfs, ik denk dat er geen hoeken meer aan zijn. Het gezelschap zag het daglicht in 2003 en hebben sindsdien al enkele ep’s en acht studioalbums op de wereld losgelaten. Ze kennen dus al de klappen van de zweep. Toen ze nog maar op het podium kwamen, wisten we eigenlijk al dat het een serieus feestje zou worden. De zeven heren (dat denk ik toch) versierden zich met vele kleurtjes en vulden het podium met ballonnen tot een speciale combinatie. In hun setlist vonden we een cover van Britney Spears en voor de gelegenheid brachten ze ook hun enige ballad. Die klonk bijzonder hard maar daar lag niemand wakker van. De muziekinstrumenten, gaande van gitaar, bas, accordeon en saxofoon waren kleurrijk opgefleurd met animerende ledverlichting. Ook een kroontje ontbrak niet (met ledjes) op het Barbie-achtige kleed van de gitarist. Stoere metalmannen met baarden, ik had ze tot dat moment toch enigszins anders voorgesteld. De interactie met het publiek was fantastisch, want toen zanger Jostein Austvik (Trollmannen) opriep tot chaos en dat in de details omschreef hoe hij het wou, deed iedereen mee. Naar het einde van het feestje ontstond zelfs een polonaise door de zaal, met de bassist op kop. Bij de afsluiter was het hek helemaal van de dam, want de band had zijn publiek zover gekregen dat men uit volle borst begon te blaffen als honden. De mooie setlist, en dat bedoel ik ook letterlijk, vertelde me na het optreden dat we twaalf nummers kregen, maar eerlijk, ik heb ze niet geteld maar genoten van de muzikale carnavalstoet die de tent in vuur en vlam wist te zetten.

Turisas: 19u15

De tweede band mag je niet verwarren met nagenoeg gelijknamige bands. Ook in België kennen we Thurisaz, maar deze Turisas komt uit het Finse noorden. De setlist vertelde mij dat we ook een stevige portie folk metal mochten verwachten. Niet minder dan dertien tracks hadden de heren voorzien om op het publiek los te laten. Het gezelschap telde vijf man en een opvallende violiste zorgde voor een beweeglijk gezelschap op podium. Volgens zanger Mathias “Warlord” Nygård waren ze al in 2007 in de Belgische contreien. De sfeer zat goed vanaf de eerste nummers en het duurde dan ook niet lang eer we het publiek uitbundig hoorden meezingen. Ook de eerste crowdsurfers brachten sfeer in de keet. Mathias vond dat “Antwerpen” stil was en was benieuwd wie er de maandag moest werken en zei prompt erop dat ze vijf weken na elkaar moesten werken gezien hun tour nagenoeg geen rustdagen kent. Nummer na nummer steeg de temperatuur en zelfs een ware moshpit ontpopte zich. Ook op het podium werd veel gedanst en was veel actie te zien. Halverwege trok Mathias een nummer noot per noot op gang en eens op volle toeren zongen we “lalalaailala” mee. De keyboard- en vioolsolo brachten wat rust. Die rust was rap over toen de Boney M cover ‘Rasputin’ de zaal in gekatapulteerd werd. De band verliet daarna het podium maar het publiek riep hen terug, wat ze ook deden. Met twee akoestische nummers, waarin iedereen in een halve cirkel zat, sloten ze een wervelend optreden af.

Korpiklaani: 21u15

Headliner van de avond Korpiklaani bleek een rustiger gezelschap op podium, die steevast zijn ding deed. Soms blootvoets, speciaal gekleed, het plaatje klopte helemaal. Korpiklaani startte in 1993 eigenlijk als Shamaani Duo en in 1997 veranderden ze die naam naar Shaman. Pas in 2003 namen ze hun huidige bandnaam aan. De line-up heeft in deze jaren vaak gewijzigd, maar sedert 2013 lijkt die stabiel. Met dertien albums hebben ze een ferm aantal nummers om een setlist te vullen, maar die kon ik jammer genoeg niet te pakken krijgen. Ik ken de band niet zo goed en kan me dan ook niet veel nummers herinneren, laat staan dat het dan Finse titels zijn, maar ‘Beer Beer’, ‘Tequila’ en ‘Vodka’ kon ik nog herinneren. Best eigenaardig eigenlijk, niemand verstaat een snars van wat ze zingen, maar iedereen deed mee. Vaak was er interactie waarop het publiek telkens inspeelde. Ook de leukerd ‘Happy Little Boozer’ doet wonderen en werkt als een trigger om ook de laatste stilstaande fan aan het bewegen te krijgen. Hun tournee gaat nog verder naar UK, Frankrijk, Spanje, Portugal, Zwitserland, Italië, Hongarije, Slowakije, Polen om terug in Duitsland te eindigen.

Met dank aan Philipp Adelsberger (Nuclear Blast).

Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.