Het eerste genre dat we destijds op de voet volgden was power metal. Zelf stonden we nogal verzot van bands als Heavenly, Blind Guardian en Dragonforce. Helaas is de liefde niet blijven duren, en bleek de kwaliteit in het genre ook te stagneren. Na Sonata Arctica’s ‘Unia’ zochten we dan ook andere oorden op. In het kader van uit de grenzen te treden reviewen we echter nu Iron Fire’s ‘Beyond The Void’. Iron Fire bestaat reeds sedert 1995, maar het eerste album zag pas het levenslicht vijf jaar later. De Denen zitten echter ondertussen aan album nummer negen. Stilzitten zit dus niet in hun aard. ‘Beyond The Void’ is echter onze eerste kennismaking met het werk van dit drietal. Na een heroïsche intro krijgen we meteen het titelnummer tegen onze tanden. Dit laat vermoeden dat ‘Iron Fire’ hun power metal kruidt met heavy metal en thrash metal. Dit laatste komt voornamelijk naar voor in de met momenten zware riffs. Zanger Martine Steene zijn zang leunt dan weer dicht bij de heavy metal. Bij hem moet je niet zijn voor hoge uithalen, maar de man heeft wel een deftige stem die wat meer bas laat horen dan zijn stijlgenoten. De solo’s zijn op ‘Beyond The Void’ van een hoog niveau. Qua songwriting zijn de heren tuk op het strofe-refrein-strofe schema. Voor ons echter geen probleem aangezien geen enkel refrein op dit album op elkaar trekt. Zo kunnen de verschillen tussen het refrein van ‘Cold Chains Of The North’ of ‘One More Bullet’ niet meer verschillen van ‘Final Warning’ of ‘Old Habits Die Hard’. ‘Judgement Day’ is dan weer de obligate ballad, en zo zie je maar dat na een vijftiental jaar sommige genre eigenschappen nooit zullen veranderen. De mastering en mix was in handen van Tue Madsen (Mnemic, Dark Tranquility, Moonspell) en staat symbool voor een goede maar typerend power metal album. De instrumenten springen er allemaal uit, enkel de vocalen gaan er boven. Ook spaarzaam een studio-effect wordt niet geschuwd. De heren hebben dus een deftig album gemaakt, al kunnen we niet indenken dat ze hier nieuwe zieltjes mee gewonnen zullen hebben. Daarvoor is de band nog te sterk geallieerd aan het power metal genre. Dit album kon onze liefde voor power metal niet meer aanwakkeren, maar het was in elk geval terug een deftige one night stand.

Levi De Luycker (79)

Crime Records

1. Intro 2. Beyond The Void 3. Final Warning 4. Cold Chains Of The North 5. Wrong Turn 6. Bones And Gasoline 7. Old Habits Die Hard 8. Judgement Day 9. To Hell And Back 10. One More Bullet 11. The Devils Path 12. Out Of Nowhere