Sacrimonia is een symfonische black metal band uit Polen. Tot op heden opereerden ze wat onder de radar. Een ep uit 2016, ‘New World Ascension’, is zowat het enige dat ze tot op heden uitbrachten, ongeveer een jaar na hun oprichting. Daarna gaapt de leegte tot nu. Ook de line-up blijkt onder de jaren heen wat gewijzigd te zijn, met als enige constante gitarist Jakub en zangeres Kamila. Ik bespaar u de familienamen. U kunt ze lezen op bijvoorbeeld Metal Archives. Hopelijk is uw Pools beter dan het mijne. Het goede nieuws is dat we vanaf heden ons mogen verheugen op het verschijnen van een eerste album, ‘Anthems of Eclipse’. Een leuke naam, een leuke hoes, dat doet zin krijgen om op ontdekking te gaan. En ja, het resultaat bevalt mij heel erg. Oké, black metal gekoppeld aan zeg maar symfonische of film-achtige muziek, dat lijkt een match made in heaven, maar je moet het nog altijd doen uiteraard. Wel Sacrimonia doet het zeker op voortreffelijke wijze. Eerst wordt je in de sfeer gebracht middels intro ‘Distorted Simulacrum’. Als je dan op temperatuur bent om het zo te stellen, wordt je er meteen in gegooid middels ‘Mirror For The Faceless’. En bijna onmiddellijk krijg je ook het Banshee-gekrijs van Kamila te horen. Wie durft zeggen dat vrouwen geen black metal zang kunnen brengen, verwijs ik graag naar Kamila. Goed, ze is niet de eerste noch de laatste frontvrouw van een black metal band. Onielar (Darkened Nocturn Slaughtercult) en Tristessa (RIP) (Astarte) zijn gekende voorbeelden. Maar evengoed verwijs ik naar N. (Doodswens) en Obscura (Asagraum). Terug naar de muziek dan, want daar gaat het hier toch over. Na ‘Mirror Of The Faceless’ volgen nog zes parels. Telkens vliegen ze er vanaf de eerste seconde stevig in en krijg je black metal van de bovenste plank. ‘Into Darkness My Soul Descends’ krijgt wel een uitgesponnen intro mee, die je kan beschouwen als een soort aankondiging van de tweede helft van de plaat. De tweede helft moet zeker niet onderdoen voor de eerste helft. De plaat blijft beklijven. Ze zouden zeker niet misstaan als voorprogramma van Septicflesh om maar iets te zeggen. ‘Eclipse’, het achtste en laatste nummer blijkt een mooie afsluiter te zijn, die qua tempo wat lager ligt en wat sfeervoller is. Ik kan alleen maar besluiten dat ze misschien hun tijd genomen hebben vooraleer we een volwaardig debuut kregen, maar dat het zeker de moeite loont. Wat mij betreft, liever zo dan een paar middelmatige platen in evenveel jaren tijd. Het valt me op dat Polen steeds meer kwalitatieve bands telt met zangeressen. Denk maar aan Darzamat, Merkfolk, Warbell, As Night Falls, … Een goeie evolutie.

Frederik Blieck (87)

Independent Release

Tracklist: 1. Distorted Simulacrum 2. Mirror For The Faceless 3. Modern Prometheus 4. For The Universe To Shatter 5. Into Darkness My Soul Descends 6. A Storm I Seek 7. Katabasis 8. Eclipse