Deze Zwitserse band werd in 1985 opgericht als Genocide en brachten onder deze roepnaam twee albums uit. Ze veranderden deze naar Sideburn in 1997 toen het heavy metal geluid plaats maakte voor riff-heavy hard rock à la AC/DC en hun landgenoten Krokus. Intussen hebben ze acht albums uitgebracht. Anno 2022 bestaat de band uit oprichter vocalist / harmonicaspeler Roland Pierrehumbert, gitaristen Mikael Riffart en nieuwkomer Sickyy Lyo, nieuwkomer bassist Thierry Nydegger en drummer Lionel Blanc. Dennis Ward ontfermde zich over het mixen en masteren van het album en Ivan Zann over het artwork. Ze speelden in hun dertig jarig bestaan samen met een aantal legendarische bands zoals Motörhead, Kiss, Def Leppard en Dio om er maar enkele te noemen. Nadat hun laatste album ‘#8’ in 2017 uitkwam zijn ze nu terug met een nieuwe bundel catchy rockgeweld zonder franjes, waarmee ze met vernieuwde energie van nieuwe muzikanten naar de basis teruggrijpen. Pas op, ook deze keer gaan de heren heel erg voorbereid te werk. Al vanaf de eerste noten van de opener ‘Feel The Heat’ grijpen ze naar je keel en laten je niet meer los. Stampend en scheurend zetten ze de wervelende rockmachine in gang met stevige riffs op een denderend ritme. Een energieke vibe, die voluit de rock ‘n’ roll van de Australische voorvaders van “down under” uitademt, wordt vrij compromisloos in je gezicht gegooid. Zelfs de ‘grain’ in de vocalen zit perfect. En het stopt niet na het eerste nummer, want het onstuimige ‘Free Ride’ gaat in eenzelfde elan verder. Ondanks eenzelfde gedrevenheid lijkt de energie in ‘Sweet Obsession (Ride On)’ wat minder. Toch zit de swingende muzikaliteit er nog even dik in. Het is pas bij ‘Bad Side Of Town’ dat het tempo een knauw krijgt. Op een traag dreunende cadans horen we groovy mondharmonica, die de meeslepende sfeer benadrukt. Het sfeervolle ‘Standing In The Headlines’ en ‘Heading Down The Road 69’ zijn mid-tempo nummers die de aanloop vormen naar ‘Devil In Me’, dat het tempo wat opdrijft. Maar het is pas bij ‘Restless Call’ dat er terug tot op het bot doorgegaan wordt. Dat herhalen ze later nog eens naar het einde toe met ‘Paid My Dues’. Gelukkig weten nummers als ‘Mystical Lady’ en ‘Die A Million Times’ die vurige passie soms wat in te tomen. Ondanks dat het album twaalf nummers bevat, klokt het net na de veertig minuten af. Vele mooie liedjes, die traditioneel niet lang duren. Toch houden ze een album lang de vlam brandend en met een grote diversiteit blijft het boeiend. En toch blijf ik die voorliefde voor het stevig dreunende uptempo werk verkiezen, zoals we die ook hier enkele keren aan den lijve mochten voelen. Liefhebbers van hun landgenoten Krokus, Rose Tattoo en de grondleggers van dit geluid AC/DC zullen meerdere keren hun vingers kunnen aflikken.

Rocking Klingon (80)

Massacre Records

Tracklist: 1. Feel The Heat 2. Free Ride 3. Sweet Obsession (Ride On) 4. Bad Side Of Town 5. Standing In The Headlines 6. Heading Down The Road 69 7. Devil In Me 8. Restless Call 9. Mystical Lady 10. Die A Million Times 11. Paid My Dues 12. Tired Of The Road