Als een band na twintig jaar en tien uitgebrachte albums een pauze aankondigt, is dat in de praktijk vaak een minder directe manier om een stop aan te kondigen. Echter, die onzekerheid werd in september vorig jaar doorprikt toen deze Amerikaanse band aankondigde dat ze zouden terugkomen met een nieuw album. Het is een album van dualiteiten geworden. Het is alsof dit kwintet wil vernieuwen en toch het verleden niet kan of wil loslaten. Zo is het rockende openingsnummer ‘Let It Happen’ en ‘All I Need’ precies in een andere sfeer geschreven dan ‘Native Tongue’ of ‘Voices’, dat een pak alternatiever en experimenteler klinkt. Toch zitten de nummers alternerend na elkaar en wordt er telkens van sfeer gewisseld. Zo ook ‘Dig New Streams’ die je van een Beatles album zou kunnen plukken. Het nummer kent zelfs twee delen, die ook volledig anders van ritme en klankgevoel van elkaar verschillen. Toch staat er zeker kwaliteit genoeg op het album zoals ‘Joy Invincible’ en ‘Prodigal Soul’ waar Foreman de grenzen van zijn vocale bereik opzoekt. Zelfs het dansbare ‘The Hardest Art’ met het vocale duel tussen Foreman en Kaela Sinclair of het breekbare ‘Wonderful Feeling’ klinken goed maar missen soms wat. ‘Native Tongue’ klinkt soms rauw, af en toe agressief, maar heeft niet de melodieuze touch zoals vorige albums. In veel opzichten voelt ‘Native Tongue’ aan als een koerswijziging, waar je gedwongen wordt om meer naar de nummers te luisteren. Switchfoot heeft zijn kern behouden maar vond een andere manier om het te vertellen. Er is voor elk wat wils te vinden, maar mij kon het niet honderd procent raken.

Rocking Klingon (70)

Spinefarm Records

Tracklist: 1. Let It Happen 2. Native Tongue 3. All I Need 4. Voices 5. Dig New Streams 6. Joy Invincible 7. Prodigal Soul 8. The Hardest Art 9. Wonderful Feeling 10. Take My Fire 11. The Strenght To Let Go 12. Oxygen 13. We’re Gonna Be Alright 14. You’re The One I Want