Helevorn: nog nooit van gehoord, maar na het beluisteren van ‘Aamamata’ had ik hier al direct spijt van: dit is werkelijk “my cup of tea”. Melodic doom met een vleugje death metal en een stevige scheut melancholische metal. Een van mijn favoriete (sub)genres. Na enig opzoekwerk blijkt Helevorn een band te zijn uit Mallorca, opgericht in 1999 en ‘Aamamata’ is reeds hun vierde full cd. Al bij het beluisteren van ‘A Sail To Sanity’ wist ik het: dit zit goed. Stevige, pittige doom met een leuk ritme en afwisselend licht gegrunt en mooie cleane zang. Het doet wat aan Ghost Brigade en het laatste werk van Novembers Doom denken. ‘Blackened Waves’ gaat dan weer slepender en trager van start maar met een zeer melodieus ritme en mooie zang. ‘Aurora’ begint met kalm klassiek gitaar getokkel en feeëriek dames gezang, gevolgd door mooi technisch drumwerk begeleid door gegrunt en cleane zang en een zeer zweverig ritme: een topnummer. ‘Nostrum Mare’ is ook zo een speciaal maar prima nummer dat in het Spaans gezongen (gesproken bij momenten) wordt. Opnieuw een kabbelend rustig begin en zeer zweverige melodie. Dit doet hier wat aan The Foreshadowing denken. ‘Once Upon A War’ begint aan een My Dying Bride tempo: log, zwaar en slepend met klagende zang en dit blijft zo het ganse nummer: weeral een topnummer. ‘A Path To Puya’ is dan weer iets harder met de logge, trage tempowisselingen, en met wanhopig gegrunt, eigen aan dit genre. Om te eindigen horen we ‘La-Sibil-La’: zeer traag, ingetogen en sfeervol nummer wat de veelzijdigheid van deze band aantoont. ‘Aamamata’ is een zeer aangename kennismaking met Helevorn: fans van Novembers Doom, Katatonia, Paradise Lost, Ghost Brigade of Hanging Garden zullen hier uren luisterplezier aan beleven.

Bart Verlinde (90)

Solitude Productions

Tracklist: 1. A Sail To Sanity 2. Goodbye Hope 3. Blackened Waves 4. Aurora 5. Forgotten Fields 6. Nostrum Mare 7. Once Upon A War 8. The Path To Puya 9. La-Sibil-La