Dat we in België best wel vrij veel goede bands hebben in het “metal” segment bewijzen de twee dagen van Belgian Metal Attack die plaats vinden op zaterdag 16 en zondag 17 april in De Dreef te Vosselaar.

Op zaterdag 16 april komen er zes bands aan bod en daar zitten best wel een aantal “oude gloriën” bij die eigenlijk nog niets aan kracht of invloed hebben ingeboet. Zo maken volgende bands er hun opwachting: Warhead, Lions Pride, White Heat, Kate’s Acid, Killer en Ostrogoth.

Warhead werd al in 1983 opgestart en staat voor een mix van thrash metal en speed metal. De band zorgde voor twee full-albums – ‘Speedway’ (1984) en ‘The Day After’ (1986) – en leverde ook twee tracks voor het verzamelalbum ‘Heavy Hell & Metal’ (1988) vooraleer men de handdoek in 1989 in de ring gooide. Sinds vorig jaar is de band terug actief en wij zijn dus razend benieuwd.

Lions Pride werd ook in 1983 opgestart en kiest meer voor traditional heavy metal. Deze band zorgde in 1984 met ‘Breaking Out’ voor hun enige full-album. Men hield het in 1987 voor bekeken, keerde heel kort even terug in 2012, maar is sinds 2018 terug op pad en dat leverde reeds een live album op, ‘The Return Of The Pride’ (2018), en een nieuwe single (‘Devil’s Eyes’ (2021)).

White Heat was al een jaartje eerder begonnen, in 1982 dus en staat voor een mix van hard rock en heavy metal. De band zorgde voor drie full-albums – ‘White Heat’ (1982), ‘Krakatoa’ (1983) en ‘Runnin’ For Life’ (1985) – vooraleer de pijp aan maarten te geven. Althans dat dachten we, want we zagen de band vorig jaar nog van jetje geven op het befaamde Alcatraz festival te Kortrijk waar we danig onder de indruk van waren.

Kate’s Acid is natuurlijk de verderzetting, of moeten we stellen de hernieuwde opstart van Acid, een band uit de buurt van Brugge die ons landje deed daveren aan de hand van speed metal / hevay metal met Kate de Lombaert achter de microfoon. Drie fel gesmaakte full-albums – ‘Acid’ (1983), ‘Maniac’ (1983) en ‘Engine Beast’ (1985) – werden er afgeleverd vooraleer de stekker eruit werd getrokken in 1985. In 2009 volgde er met ‘Live In Belgium ’94’ nog een live album maar dat was slechts een doekje tegen het bloeden, net als de compilatie ‘Hooked On Metal’ uit 2016. We zijn alvast razend benieuwd hoe Kate’s Acid nu klinkt.

Killer ontstond reeds in 1980 en zorgde met zijn mix van heavy metal / speed metal en hard rock voor een aantal opmerkelijke full-albums: ‘Ready For Hell’ (1981), ‘Wall Of Sound’ (1982), ‘Shock Waves’ (1984) en ‘Fatal Attraction’ (1990). Daarna werd het verdacht stil rond de band tot in 2002. Maar eigenlijk is Killer er pas echt terug met de thuiskomst van frontman Shorty in 2009 (niet dat we de periode tussen 2002 en 2009 willen minimaliseren). Het meest recente full-album, ‘Monsters Of Rock’ (2015) is daar het beste bewijs van.

En “last but not least” is er ook nog Ostrogoth. Deze band werd ook al in 1980 opgestart en kiest voor een mix van hard rock, heavy metal en power metal om zich muzikaal te laten gelden. We herinneren ons nog levendig hun eerste ep, ‘Full Moon’s Eyes’ (1983). Maar ook de full-albums ‘Ecstasy And Danger’ (1984), ‘Too Hot’ (1985) en ‘Feelings Of Fury’ (1987) mogen er best zijn. In 1988 leek het allemaal voorbij tot de band er opnieuw zin kreeg in 2010. Toch liep het niet allemaal van een leien dakje, dat bewijzen de talrijke wisselingen in de line-up, ondanks de knappe ep ‘Last Tribe Standing’. Maar tijdens live concerten staat Ostrogoth nog steeds heel goed zijn mannetje.

Op zondag 17 april, paas zondag, maken negen bands hun opwachting. Daar zitten gevestigde waarden tussen, maar ook een paar nieuwkomers die stevig aan de deur der (h)erkenning kloppen .

Rebel’s End werd in 2016 opgestart en kiest voor een muzikale koers die richting hard rock, sleaze en metal neigt. ‘Seeing Red, Seeing Dead’ (2017) was daarvan het eerste resultaat, terwijl de heren met opvolger ‘Sing To The Devil, dat eind vorig jaar werd uitgebracht – voor bespreking, zie onze rubriek “CD review” – , een stapje verder willen.

Experienced?!? zoekt het muzikaal in een mix van classic rock en hard rock. Deze band zorgde reeds voor een ep, en twee full-albums (‘Got Something To Say’ en ‘The Devil In Me’) en heeft reeds ervaring opgedaan op heel wat buitenlandse podia, terwijl ze toch onder de radar zijn gebleven van MUSIKA (“Shame on us!”).

Spooky is de band rond vocalist en bassist Spooky die de band aankondigt als “The original voice from Killer with the best from Killer”. Een mix van hard rock, heavy metal en speed metal zal dus ons deel worden.

Cult Of Scarecrow werd in 2017 opgestart door muzikanten die hun strepen al eerder verdienden bij andere bands. Het gezelschap kiest eerder voor een doom metal setting en dat leverde de band reeds een ep (‘Cult Of Scarecrow’) en een full-album op (‘Tales Of The Sacrosanct Man’) op. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. –

Eternal Breath is er reeds sinds 1996. Toch duurde het tot 2016 vooraleer deze band een eerste full-album aan ons voorstelde, al waren er wel al vier demo’s vooraf gegaan. ‘The Joker’ deed het helemaal niet slecht en daarop bouwde dit power metal gezelschap mooi verder mits ‘World Of Chaos’ (2019). – Voor review, zie onze rubriek “CD review”. – Al is vooral tijdens live concerten dat deze band ons weet te overtuigen.

Dyscordia, uit de buurt van het West-Vlaamse Kortrijk, timmert reeds sinds 2010 aan een muzikale carrière. Ze zorgen voor een wat eigenzinnige mix die je onder de noemer progressive metal kan plaatsen. Daar is ruimte voor accenten uit melodic death metal tot pure melodic metal. Het zestal zorgde reeds voor een ep en drie full-albums waarvan ‘Delete / Rewrite’ uit 2020 het meest recente werkstuk is. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. – Maar ook bij dit gezelschap geldt het feit dat ze ons meer overtuigen tijdens live concerten.

Cowboys And Aliens werd in 1996 opgestart in de buurt van de West-Vlaamse hoofdstad Brugge. Dit gezelschap wordt algemeen beschouwd als een van de eerste Belgische bands die zich muzikaal liet opmerken aan de hand van stoner rock / stoner metal. Naast twee ep’s vind je ook nog eens vijf full-albums in de discografie van dit gezelschap. Daarvan is ‘Horses Of Rebellion’ uit 2019 het meest recente. Maar hoe goed elk album ook is, het is steeds tijdens live concerten dat de heren ons volledig weten te overtuigen.

Off The Cross werd in 2016 opgestart en kan je, volgens het grote “Encyclopaedia Metallum” in het vakje metalcore plaatsen. Wij zouden daar eigenlijk liever modern metal zijn staan, want alhoewel metalcore een deel uitmaakt van hun sound, is die toch een stuk ruimer. In welk hokje de band ook wil plaatsen, beide full-albums (‘Divided Kingdom’ (2017) en ‘Enjoy It While It Lasts’ (2021)) zijn in schot in de roos evenals de ep ‘Era’ (2018). Maar ook bij dit gezelschap krijgen wij, van MUSIKA, het beste gevoel tijdens live concerten.

King Hiss is actief sinds 2012 en kiest voor een muzikale koers die je als een mix van stoner rock / melodic metal kan bestempelen. Dit West-Vlaamse gezelschap zorgde voor een ep en drie uiterst knappe full-albums waarvan ‘Earthquaker’ (2019) het meest recente werkstuk is geworden. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD-review”. – Maar, zoals we wel hebben met veel andere bands, is het vooral tijdens live concerten dat de band ons écht omver blaast.

Meteen hebben we een pak redenen aangehaald om er bij te zijn op 16 of 17 april, én – waarom niet? – op beide dagen. Je zorgt er zo ook voor dat een heel pak Belgische bands op uw erkenning mogen rekenen. Meer info nodig? Check bijvoorbeeld www.dcm-agency.be