Het zal je als fan van Romero de laatste jaren een pak duiten gekost hebben, want de man was al op vele albums te horen. Overkill? Als je veel gevraagd wordt moet je het ijzer smeden als het heet is en Ronnie heeft dat zeker waargemaakt. Soms is het makkelijker om de bands op te noemen waarin de drie bandleden van The Ferrymen nog niet in speelden. Het internationaal gezelschap, bestaande uit Chileense zanger Ronnie Romero, de Zweedse songwriter / gitarist / keyboardspeler Magnus Karlsson en de Amerikaanse drummer Mike Terrana brachten sinds 2016 al twee albums uit. Hun debuut ‘The Ferrymen’ kwam in 2017 uit en de opvolger ‘A New Evil’ kwam twee jaar later, waardoor ze hun geluid verder konden verfijnen. Door hun klassiek heavy metal geluid met diep uitgewerkte songwriting en arrangementen is het trio tot een gevestigde naam onder de Europese melodieuze metal fans uitgegroeid. Deze epische structuren zijn het handelsmerk van Karlsson, die bekend is voor zijn gelijkaardig werk met Primal Fear. Met de aanvulling van de enorm krachtige vocale aanpak van Romero (Lords of Black, Sunstorm, Rainbow) en het stuwende drumwerk van Terrana (Rage, Axel Rudi Pell) worden onze oortjes in de watten gelegd. Omdat het oog ook wat wil, ging het gezelschap aankloppen bij Stan W. Decker voor het artwork, die opnieuw knap afleverde. Simone Mularoni (DGM, Sunstorm) stond in voor de mix. Als je bekend bent met het materiaal dat Magnus Karlsson al eerder schreef voor Allen / Lande en zijn eigen Magnus Karlsson Freefall project, zullen de volgende elf nummers je niet erg verrassen. Hij legde de nadruk op pure melodieuze en up-tempo metal waarbij Romero zijn assertieve en schurende stembanden tot het maximum kan strekken, Mike de nummers met een flinke portie gespierde kracht kan injecteren en hij uiteraard zichzelf niet vergeet in de kijker te zetten met zijn unieke multi-instrumentale vaardigheden. De schijf begint vrij explosief met ‘One Word’, dat een mooi voorbeeld is van het knappe schrijftalent van Magnus. Veel variatie in ritme, gevoel en intensiteit worden gebundeld en de toevoeging van het koor element zorgt dan weer voor een meer theatraal geluid. Met nu en dan een progressieve tegenkanting gaat een donderende Mike de strijd aan. Veel melodie op een krachtige ondergrond, met daarboven de vocale strot van Romero die schuurt als nooit tevoren. Maar ook Magnus laat zich solerend opmerken, kortom, de heren staan duidelijk op scherp: https://www.youtube.com/watch?v=_3is5pOencY. Er staan een aantal intensere nummers op de schijf, zoals het duistere en progressieve ‘City Of Hate’. Dit is een ware uitdaging voor de man achter de drumkit want het aantal mokerslagen dat hij in deze vijf minuten uitdeelt is nagenoeg niet bij te houden. De enige die deze vellenmepper even tot rust kan brengen is Magnus met alweer vingervlug fretwerk. ‘The Last Ship’ kent vlugge en trage stukken, die elkaar vlotjes afwisselen met wat solerend snarenwerk. Voor een meer groovy invulling komen we terecht bij ‘Hunt Me To The End Of The World’ en ‘Bringers Of The Dark’. Een aantal zachtere vocale passages treffen we in ‘The Last Wave’, dat ook op video uitkwam https://www.youtube.com/watch?v=HUiNPFr0fg8, en ‘Shut It Out’, waar de vocalist zijn kans grijpt om vaker lang uit te halen tijdens een melodieuze metal beat. In het midtempo titelnummer ‘One More River To Cross’ voegt een koor dat bovennatuurlijk element toe. Het arrangement doet soms aan Gotthard denken. De intense vocale lijnen die Romero erboven zet, lijken daarbij nog op Steve Lee, wat het plaatje compleet maakt. Traag en dreunend voelen we de ‘Morning Star’ uit onze handen in de diepte glijden. Het is voor weinigen weggelegd om duisternis en melodie op een dergelijke manier te combineren. Persoonlijk ben ik niet voor duisternis maar deze kon ik wel erg appreciëren. Afsluiten in stijl met het melodieuze ‘The Passenger’ dat nog alle registers eventjes openzet. Het is een zeer solide schijf geworden, die hun eerdere status enkel maar kan bevestigen. Het had echter mooi geweest mocht de band in deze derde ook wat geëvolueerd zijn, maar dit is wellicht vitten om iets te kunnen vinden want deze nieuwe schijf is opnieuw erg warm aanbevolen.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCD 1179

Tracklist: 1. One Word 2. The Last Wave 3. Shut It Out 4. City Of Hate 5. One More River To Cross 6. Morning Star 7. Hunt Me To The End Of The World 8. Bringers Of The Dark 9. The Other Side 10. The Last Ship 11. The Passenger