‘Giving Up The Ghost’ is het vierde album van deze band uit Oakland die melodieuze, melancholische, atmosferische doom speelt en dit met heel veel klasse doet. Op het nieuwe album zijn ook meer invloeden van post rock, shoegaze te horen waardoor een zeer veelzijdige sound te horen krijgen. Het is het minst harde album maar daarom zeker niet het minste, integendeel misschien, veruit het beste. Er zijn invloeden van o.a. Alcest, Swallow The Sun, Amenra, Arctic Sleep te horen. In feite staan er maar vijf volledige nummers op want het eerste en laatste nummer duren amper anderhalve minuut. Dat is dan ook het enige minpuntje van dit album want de andere vijf nummers zijn absolute toppers. Zeer mooie atmosferische doom nummers om bij momenten weg te dromen met gevoelige en zeer goede cleane zang afgewisseld met hardere, emotionele uitbarstingen met grunts. Qua gevoeligheid van de nummers doen ze aan Swallow The Sun denken, zeker op ‘Blot Out The Sun’, wat een pakkend nummer is geworden. ‘Touch The Glass’ kon zeker op een album van Arctic Sleep staan: zeker het ritme, de zang en het drumwerk zijn hier fenomenaal. ‘Touch The Glass’ heeft dan weer een licht sludge ritme met wat getergde zang: top. ‘When The Sols Sleeps’ is dan een sneller nummer, wat harder ook, maar het ritme blijft toch atmosferisch. ‘Twin Flame’ is dan weer trager en emotioneler. Mountaineer is een geweldige band in dit genre en brengt alweer een topalbum uit. Alles aan deze band en dit album klopt: mooie nummers, super gespeeld met extra vermelding voor het prima drumwerk en een schitterende productie. Wat een album.

Bart Verlinde (90)

LifeForce Records LFR 209

Tracklist: 1. The Ghost 2. Blot Out The Sun 3. Bed Of Flowers 4. Touch The Glass 5. When Soul Sleeps 6. Twin Flame 7. Giving Up