Eind januari 2020 kondigde Proscriptor McGovern het einde aan van de quasi mythische Texaanse band Absu. Na dertig jaar trok hij de stekker eruit. Van de oorspronkelijke oprichters was er dan al geruime tijd geen sprake meer. Al moet gezegd dat Proscriptor McGovern (in het echte leven Russley Randell Givens) sinds hij Absu vervoegde in 1992 één van de grote bezielers was. Nu is Absu niet de meest productieve band geweest en was het reeds van 2011 geleden met “Abzu” – het tweede deel van een trilogie – dat er nog een compleet album met nieuw werk te beluisteren viel. Maar helemaal weg is de band dus niet want amper een half jaar na de aankondiging van Absu’s einde, kwam het nieuws van Proscriptor McGovern’s Apsû, je zou kunnen zeggen de pure doorstart maar onder een andere naam – al is die dit keer wel aanzienlijk moeilijker in uitspraak. Hoe dan ook, genoeg over het einde van Absu, over naar het album. “Proscriptor McGovern’s Apsû” kan gerust aanzien worden als het derde deel in de trilogie “Absu” – “Abzu” en dus nu het voorliggende album. Is het omdat Proscriptor McGovern er tien jaar over gedaan heeft, is het omdat er een nieuwe wind waait sinds de make-over van de band, we hebben geen idee. Wat we wél weten is dat deze plaat beter klinkt dan we hadden durven hopen. Want in alle eerlijkheid, de eerste vier full studio-albums van Absu vonden we lichtjes fantastisch maar van “Absu” en “Abzu” werden we persoonlijk iets minder enthousiast. Destijds vonden we Absu subliem omwille van de talrijke spitsvondigheden die we bij weinig of geen andere bands ergens konden horen. Je zou kunnen zeggen dat de term “geniaal geschift” van toepassing was, nooit wist je op voorhand waar Absu je mee naartoe zou sleuren. Maar vooral op “Abzu” overheerste de chaos net een tikkeltje teveel voor ons. Met “Proscriptor McGovern’s Apsû” helt de balans terug veeleer over naar de vroegere albums van Absu: melodische trash / black metal met vleugjes genialiteit en onvoorspelbaarheid. Één en ander blijft bijzonder snel en agressief klinken – zoals we het heel erg graag lusten – maar er schemert al eens een iets meer death metal-achtig geluid door en af en toe wordt er ook heel even gas teruggenomen. Maar bovenal is dit in het geheel een werkelijk enorm sterk album geworden waarop Proscriptor McGovern gedrevener dan ooit klinkt. De titels van de nummers zijn eens temeer veelal onbegrijpelijk zonder degelijk woordenboek en de teksten zijn vast enkel door Proscriptor McGovern zelf volledig te vatten maar dat zal ons worst wezen. “Proscriptor McGovern’s Apsû” is een album dat net zoals in de gloriejaren van Absu hier herhaaldelijk door de speakers zal knallen en ons geen enkel moment zal vervelen. Indien niet in uw schoot geworpen als eindejaarscadeau is dit verplicht aanschafmateriaal bij het begin van het nieuwe jaar. Dijk van een plaat!

K.H. (95)

Agonia Records

Tracklist: 1. Amenta: Accelerando: Azyn including Hierophantasmal Expounder 2. Esoterically Excoriating The Exoteric 3. Quasaric Pestilence 4. Mirroracles 5. In-Betweeness Gateway Commuters 6. Jupiter In Capricornus 7. Dedicated To Thoth, But Azathoth Wasn’t Listening (A Necroloquy) 8. Caliginous Whorl 9. The Coagulating Respite 10. Prana: Therion: Akasha 11. Tantrums Of Azag-Kkû 12. Every Watchtower Within Is The Axis Of A Watchtower Without including Totemic Thresholds