Het Duitse Der Weg Einer Freiheit werd in 2009 opgestart, maar de twee bezielers, Tobias Jaschinsky (vocals) en Nikita Kamprad (gitaar, bass, drum programmering) waren reeds een tweetal jaartjes eerder aan het werken aan eigen nummers. Uiteindelijk zou Tobias, na twee ep’s en evenveel full-albums in 2012 afhaken. Intussen was Der Weg Einer Freiheit gegroeid tot een full-band en dat is het tegenwoordig nog steeds, want naast Nikita Kamprad (gitaar, vocals) maken ook Tobias Schuler (drums, sinds 2011), Nico Ziska (bass, sinds 2017) en Nicolas Rausch (gitaar, sinds 2017) deel uit van Der Weg Einer Freiheit. Het grootste kenmerk bij dit gezelschap is het feit dat ze uiterst bedreven zijn in het brengen van een immens contrast tussen licht en duisternis, tussen kracht en rust, tussen furieus en kalm. Kortom tussen twee uitersten en net dat waarderen wij zo bij dit viertal. Met ‘Noktvrn’ is de band toe aan zijn vijfde full-album en ook nu weer zorgen de heren voor die immens variatie die afstoot en aantrekt. Kijk, de heren openen hier zeer rustig en kalm met het instrumentale ‘Finisterre II’ dat toch een lichtjes donkere sfeer schept, maar vooral rust en kalmte bevat. Het nummer loopt zo goed als naadloos over in ‘Monument’ dat ook al traag en rustgevend aanvat, maar toch al een iets duistere sfeer uitademt. Na het heel mooie en rust brengende gitaar intermezzo komt de zwartgeblakerde visie van Der Weg Einer Freiheit tot een furieuze ontploffing. Kracht en duisternis overheersen plots in een kille setting met stevige vocalen. Weg is de kalmte, de rust en het licht. Of zoals we eerder al aangaven: van bijna complete rust en kalmte tot een heel heftige, intense en beklijvende belevenis in een mum van tijd. En zo blijven de heren spelen met deze elementen gedurende het volledige album. Tijdens ‘Immortal’ komt Dávid György Makó (The Devil’s Trade) een stukje meezingen wat voor een extra contrast zorgt met de stem van Nikita en heel passend is in hun spel van krachtig / zacht, stevig / rustig, duisternis / licht. Met ‘Haven’ eindigt dit album op een rustige en kalme manier, en toch voel je onderhuids een kille duisternis borrelen die aan de oppervlakte komt naar het einde maar niet tot een furieuze uitbarsting toe komt. Wij zijn er ons van bewust dat een deel black metal adepten Der Weg Einer Freiheit minder goed waarderen en dat komt hoogstwaarschijnlijk door de heel rustige en kalme stukken die de heren in hun muziek inlassen. Langs de ene kant kunnen we hen wel begrijpen – wij houden immers ook meer van de meer furieuze en krachtige uitbarstingen –, maar langs de andere kant dan weer niet, want wat Der Weg Einer Freiheit neerzet op gebied van contrast is echt wel immens en zo komen de uiterst heftige zwartgeblakerde stukken beter tot hun recht. Als je tot hier bent geraakt in deze review, weet je al dat wij wél een stevig boontje hebben voor de fascinerende sound van Der Weg Einer Freiheit en dat deze ‘Noktvrn’ nog heel vaak door onze speakers zal knallen.

Luc Ghyselen (95)

Season Of Mist

Tracklist: 1. Finisterre II 2. Monument 3. Am Rande der Dunkelheit 4. Immortal 5. Morgen 6. Gegen das Licht 7. Haven