Voor een aantal combinaties leggen we de lat steeds iets hoger. Zo schatten we de combinatie Ijsland en metal steeds een heel stuk hoger in dan bijvoorbeeld de combinatie Turkije en metal. Dat geldt evenzeer voor de combinatie Finland en metal. Heel vaak worden we echt op onze wenken bediend, soms valt het wat tegen, en heel soms begaan we een pijnlijke vergissing. In die tweede groep situeren we het nieuwste werkstuk van Nemecic. Dit Finse melodic death metal gezelschap werd in 2005 opgestart als Crossfire om de naam in 2008 te wijzigen tot Nemecic. Na twee ep’s hield men het in 2012 echter voor bekeken. Toch blijft het muzikale beestje kriebelen en in 2017 waagt Nemecic zich aan een heropstart. Al vlug resulteert dat zich in een full-album dat de titel ‘The Deathcantation’ meekrijgt, maar bij MUSIKA volledig onder de radar door glipt. Met een nieuw album onder de arm probeert Nemecic het tij te doen keren. Met een titel als ‘The Last Magic In Practice’ valt het album ons in eerste instantie op. De combinatie Finland en (melodic death) metal doet de rest. Maar ons echt overtuigen doet het gezelschap niet. We gaan heel zeker niet beweren dat Nemecic hier een minderwaardig of slecht product heeft afgeleverd, dat zeker niet, maar, zoals eerder gesteld: we leggen de lat wel iets hoger. En dat zorgt er dan gemakkelijker voor dat we wat op onze honger blijven zitten. ‘The Last Magic In Parctice’ telt tien tracks die je inderdaad in het vakje melodic death metal kan onderbrengen, maar nergens worden we echt begeesterd door agressie en / of brutaliteit, laat staan door schitterende melodielijnen. Het geheel klinkt best wel krachtig en elk nummer wordt mooi opgebouwd, maar we missen enerzijds de vuile, rauwe kracht van death metal en anderzijds de pakkende melodielijnen die ons keer op keer over de streep. Slechts nu en dan kijken we even op en dan is het nog eerder van verbazing. Allereerst is er de vrouwelijk stem tijdens ‘Crowing Of Swans’ die ons wel bekoord, maar die, naar onze smaak, niet voor een echt meerwaarde zorgt. Dan zijn er ook de heel melodieuze vocalen tijdens ‘Galateia’ die ons doen denken aan melodic heavy metal, al missen ze misschien wel wat kracht. Nu moeten we dit tweede full-album van deze Finnen onderbrengen in het grote algemene vak “goed, maar geen hoogvlieger en al zeker geen must”. Een laatste magisch moment is dit album alvast niet geworden.
Luc Ghyselen (70)
Inverse Records
Tracklist: 1. Hekau 2. Dodecahedron Avenue 3. Crowing Of Swans 4. Sphinx 5. Galateia 6. Hypersigil 7. Invocation For The Muse 8. The Chatter Of Teeth 9. Dream Machine 10. Orbis De Ignis