Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad vooraleer we een eerste editie van Waregemse Metal Days kunnen begroeten. Origineel wilde men er een “Waregemse Metal Day” van maken: we schrijven ergens in onze agenda 17 mei 2020. Dan gooit corona een eerste keer roet in het eten. “Niet getreurd”, denken ze bij de organisatoren en 28 november 2020 lijkt de nieuwe dag te worden met een wat gewijzigde affiche. Maar ook nu weer gooit corona roet in het eten. Op naar een nieuw jaar dan maar en een dag wordt twee dagen, want men kondigt Waregemse Metal Days aan voor 29 en 30 mei met een gewijzigde affiche. Maar steeds blijft corona voor onheil zorgen en men moet opnieuw uitkijken naar een andere datum. Dit keer wordt het evenement nog uitgebreid tot drie dagen: 3, 4 en 5 december. Zoveel doorzettingsvermogen van de organisatoren verdient al ons respect en als je dan ook nog ziet dat men voor een heel knappe affiche heeft gezorgd, is er niets meer dat je kan weerhouden om niet aanwezig te zijn op de eerste editie van Waregemse Metal Days. Wij zetten, zoals je dat bij MUSIKA mag verwachten, even alle bands op een rijtje en geven je wat (extra?) duiding.

Op de eerste dag van Waregemse Metal Days krijgen we zes bands op het podium te zien.

Het Belgische post hardcore gezelschap If I May mag openen. Dit vijftal ging in 2014 van start en zorgde vorig jaar voor met ‘As Above // So Below’ voor een eerste full-album.

Solitude Within is een Belgische symphonic rock / metal band met als voornaamste trekpleister frontvrouw Emmelie Arents. Hun eerste full-album, ‘Dissapear’, werd in eigen beheer in 2017 op de markt gebracht. Het gezelschap is ondertussen bezig aan een tweede full-album waarmee je al een beetje kennis kan maken middels de single ‘Astray’.

Ook Worlds Beyond kan en mag je in het vakje symphonic rock / symphonic metal plaatsen. Deze band beschikt ook al over een frontvrouw, Valerie De Kempe, zodat vergelijkingen met de vorige band mogelijk zijn. Toch klinkt Worlds Beyond anders. Check daarvoor maar eens het debuutalbum, ‘Symphonies Of Dawn’ (een bespreking vind je ook in onze rubriek “CD review”).

Nog een band met een dame is frontvrouw is Splendidula. Deze band, opgestart in 2008 in de buurt van het Limburgse Genk, zorgt voor een mix van sludge, stoner en doom. Drie full-albums kan je vinden in de discografie waarvan ‘Somnus’, dat eerder dit jaar op de markt kwam, het meest recente is. – Voor een bespreking, check onze rubriek “CD review”. –

Het West-Vlaamse Thurisaz is de laatste Belgische band op de eerste dag van Waregemse Metal Days. Deze band werd in 2000 opgestart en staat voor een mix van atmospheric black metal en atmospheric death metal. Het vijftal zorgde ondertussen voor ene heel knappe discografie met een demo, één live album en vijf full-albums die stuk voor stuk je aandacht verdienen. Wij, van MUSIKA, zagen de band al een aantal keer aan het werk tijdens een live concert en staan steeds opnieuw versteld van de kracht en de energie die de band brengt. Dit is net nog een stuk intenser en meer beklijvend dan hun werk op hun albums.

Het Britse Bullet For My Valentine mag de eerste dag afsluiten. Deze band zorgt voor een mix van hard rock, heavy metal en metalcore en zorgt live steeds voor de nodige opwinding en ambiance. Begonnen in 1998 als Jeff Killed John werd de naam in 2003 gewijzigd tot Bullet For My Valentine. Sindsdien gaat het de band enorm voor de wind. Zes full-albums prijken reeds in discografie, terwijl een titelloos zevende album eraan zit komen (release datum: 22 oktober). Maar het is vooral tijdens live concerten dat dit gezelschap indruk op ons maakt.

Op dag twee, zaterdag 4 december mogen tien bands ons verwennen.

Chalice is een Belgische band die voor een mix van death metal en thrash metal staat en dat sinds 1998. In de discografie van dit gezelschap vind je twee demo’s, twee full-albums en twee ep’s. Het laatste werkstukje, de ep ‘Lost Connection’, dateert van vorig jaar. Maar het is vooral tijdens live concerten dat de heren ons weten te overtuigen.

Het Britse Evile werd in 2004 opgestart maar kent een voorgeschiedenis die terug gaat tot 1999 als Metal Militia. Het vijfde full-album van dit thrash metal gezelschap, ‘Hell Unleashed’, werd eerder dit jaar door Napalm Records op de markt gebracht.

Misery Loves Co. is een Zweedse industrial metal band die tussen 1993 en 2000 wat stof deed opwaaien. Na drie albums hield men het voor bekeken. Maar sinds 2016 is de band weer actief en een nieuw album, ‘Zero’ (2019), bevestigd dat. Nu ook nog een live concert om te bewijzen dat men helemaal terug is.

Woyote is een nieuwe band met als bekendste naam, voor ons bij MUSIKA toch, gitarist Mickey Doley (Channel Zero). Verwacht geen thrash van dit gezelschap maar een mix van heavy metal en nu metal. Wij zagen hen eerder aan het werk op Belgian Blast Festival, maar daar kon het gezelschap ons niet echt overtuigen (was pas het tweede concert) zodat de heren wel een herkansing verdienen.

Het van oorsprong West-Vlaamse Spoil Engine heeft sinds 2015 een Nederlandse vocaliste en kreeg daardoor een extra portie energie aangereikt zodat hun mix van melodic death metal en metalcore echt wel krachtig, gedreven en energiek uit de speakers knalt (check het laatste full-album ‘Renaissance Noir’ (2019 – voor bespreking zie onze rubriek “CD review”) er maar op na). Tijdens live concerten doet het viertal daar nog steeds een hele schep bovenop zodat een wervelende set ontstaat.

Ook Leaves’ Eyes beschikt over een heel sterke frontvrouw: Elina Siirala. De dame deelt wel de vocalen met die van Alexander Krull. Op muzikaal vlak tapt de band ook al uit een ander vaatje daar symphonic metal hun ding is. Intussen telt de discografie van deze band acht full-albums al zijn slechts de laatste twee met Elina. Het meest recente in dat rijtje is ‘The Last Viking’ dat sinds vorig jaar in de winkelrekken ligt

Orphaned Land is afkomstig uit Israel en zorgt voor een mix van progressive metal en Midden-Oosterse folk. Het gezelschap heeft zes full-albums op de markt. Het meest recente werk is een split met hun landgenoten van Khalas dat eerder dit jaar op de markt kwam.

The Black Dahlia Murder werd in 2001 in Detroit, Michigan, USA opgestart. Je kan hen in hen vakje met melodic death metal gaan plaatsen. In de discografie van deze band vind je ondertussen negen full-albums waarvan ‘Verminous’ (Metal Blade Records – voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”) uit 2020 het meest recente is. Maar Hoe goed we elk album van dit vijftal ook vinden, het is tijdens live concerten dat The Black Dahlia Murder ons nog steeds het meest verbaast.

Black metal fanaten zulle hun hartje dan weer kunnen ophalen aan Dark Funeral, een Zweeds gezelschap dat reeds sinds 1993 actief is. Zes full-albums sieren ondertussen de discografie van dit gezelschap waarvan ‘Where Shadows Forever Reign’ uit 2016 het meest recente werkstuk is. Wij, van MUSIKA, zagen de band nog aan het werk op de 2019 editie van het Mass Deathtruction Festival en werden overweldigd door hun stevige en krachtige live set waar heel wat pyro’s bij te pas komen.

Het Amerikaanse Drowning Pool mag dag twee afsluiten. Deze band uit Dallas, Texas werd in 1996 opgestart en brengt een mix van alternative metal, hard rock, heavy metal en nu metal. Een vocalist kwam er pas bij in 1999. helaas moest de band in 2002 al op zoek naar een andere man achter de microfoon daar Dave Williams in 2002 overleed. Jason Jones (tot 2005) en Ryan McCombs (tot 2011) volgden en tegenwoordig neemt Jasen Moreno deze positie in. Dat belette de band niet om reeds zes full-albums af te leveren al dateert het meest recente, ‘Hellelujah’, alweer van 2016.

Wie daarna nog niet van plan is om huiswaarts te gaan kan nog genieten van de afterparty met Goe Vur In Den Otto.

Op de derde dag van deze allereerste editie van Waregemse Metal Days mogen nog eens negen bands het podium onveilig maken.

Turpentine Valley is een instrumentaal post rock / post metal trio uit de buurt van Zulte dat in 2019 een eerste full-album op de markt bracht met ‘Etch’ (Dunk! Records, 2019).

Heisa is ook al een trio, maar dan eerder een dat zich uitdrukt aan de hand van indie rock, mathrock en noise rock. Als we goed hebben zorgde dit drietal met ‘Joni’ uit 2020 voor een eerste full-album.

Psychonaut is een van de rijzende sterren in het Belgische landschap. Dit gezelschap werd in de buurt van Mechelen in 2013 opgestart. De drie heren zorgen voor een mix van post metal en vooral veel psychedelica. Na twee ep’s zorgde het trio in 2018 met ‘Unfold The God Man’ voor een debuutalbum. Maar het is ook tijdens live concerten dat Psychonaut het best tot zijn recht komt.

Celeste is een Franse band uit de buurt van Lyon alwaar de band in 2005 werd opgestart. De heren combineren black metal, sludge en post hardcore tot een geheel. Dit leverde al een ep en vijf full-albums op waarvan ‘Infidèle(s)’ uit 2017 het meest recente is.

Fans van stoner rock, melodic metal en / of stoner metal kunnen hun hartje ophalen aan King Hiss, een Belgische band die in 2012 werd opgestart en ons reeds aangenaam verraste middels drie full-albums waarvan het in eigen beheer uitgebrachte ‘Earthquaker’ (voor bespreking zie onze rubriek “CD review”) uit 2019 het meest recente is. Maar het is tijdens live concerten dat de band er steeds in slaagt om extra zieltjes te winnen, want een live concert van King Hiss staat voor pakken energie, drive en ambiance.

Het Zweedse Bloodbound staat voor een mix van power metal en heavy metal en dat reeds sinds 2004. En alhoewel wij van MUSIKA een pak albums van dit gezelschap liggen hebben waarvan wij vinden dat ze evenwaardig, om niet te zeggen beter, klinken dan die van hun landgenoten van Sabaton, kan Bloodbound, zeker niet in België, tippen aan de populariteit van hun landgenoten. Misschien kan dit concert daar wat verandering in brengen! Bloodbound heeft negen full-album op hun palmares waarvan het eerder dit jaar uitgebrachte ‘Creatures Of Dark Realm’ (AFM Records – voor bespreking zie onze rubriek “CD review”) het meest recente is.

Indien we over een mix van speed metal en thrash metal spreken mogen we absoluut het Belgische Evil Invaders niet onvermeld laten. Dit gezelschap werd in 2007 opgestart en veroverde al snel onze harten bij MUSIKA, maar ook in het buitenland slaat dit gezelschap enorm aan. De twee uiterst knappe full-albums bewijzen dit, maar nog beter komt Evil Invaders tot zijn recht tijdens live concerten, waar dit viertal ons nog nooit ontgoochelde.

De heren van Stake, die eerder furore maakten onder de naam Steak Number Eight, moeten niet al te ver reizen om op Waregemse Metal Days aan te komen (afkomstig uit de buurt van Wevelgem). Deze heren, onder aanvoering van Brent Vanneste, zorgen voor een mix van post rock en noise. ‘Critical Method’ uit 2019 is het enige full-album dat je onder de naam Stake in de winkelrekken kan vinden, maar ook bij dit Belgische gezelschap zijn het toch de live concerten die ons het meest kunnen boeien.

Amenra speelt bijna een thuismatch, daar dit gezelschap afkomstig is uit de buurt van Kortrijk. Deze vaandeldragers van de Belgische post metal / doom scene ontstond in 1999 en zorgde ondertussen voor zeven studio-albums waarvan het meest recente, ‘De Doorn’ (Relapse Records), eerder dit jaar op de markt kwam. Of je er nu van houdt of niet, Amenra live is alvast een aparte belevenis.

Voldoende redenen dus om op 3, 4 en 5 december af te zakken naar de Expo Hall aan de Zuiderlaan te Waregem voor deze eerste editie van Wargemse Metal Days. Meer info vind je alvast op www.wmdays.be of op https://www.facebook.com/events/1585243531639429?active_tab=about