Wat krijg je als je een zanger, gitarist en bassist van twee death metal bands met elkaar combineert? Niemand die tien jaar geleden zou geloven dat dit de basis van een hardrock / AOR band zou worden. En toch waren vocalist Björn Strid, gitarist David Andersson (beiden actief in Soilwork) en bassist Sharlee D’Angelo (Arch Enemy) de beginnende drijvende kracht achter The Night Flight Orchestra. Bij hen sloten percussionist / gitarist Sebastian Forslund, drummer Jonas Källsbäck en de backing vocalisten Anna Brygård en AnnaMia Bonde zich aan. Recentelijk vervoegde ook toetsenist John Lönnmayr zich, waardoor het podium door acht plaatsen gevuld wordt. Hun vijf eerdere uitgebrachte albums konen telkens veel positieve lofbetuigingen ontvangen, waardoor het gezelschap gestaag hun niveau verhoogde. Hun eerbetoon aan de eighties bevatten telkens harde rockers die hier en daar de kantjes van de pop opzoeken. De productieve band komt nu met een vervolg op hun vorig (corona) album ‘Aeromantic’, logischerwijze ‘Aeromatic II’ genoemd, en gaat verder waar de vorige gestopt was. De vlucht wordt opzwepend ingezet met ‘Violent Indigo’, waar nieuwkomer John Lönnmayr zich in de kijker speelt met zijn onderliggende keys. Er wordt sterk ingezet om een feelgood moment te creëren en dat lukt met veel melodie in ‘How Long’ en ‘Burn For Me’. Deze laatste vinden we ook als gedurfde video terug. Het idee was om een “Dancing in the Streets” video te filmen. Dit geweldige gevoel zal niet verminderen of afnemen als de eighties pop vibe wordt gemengd met een beetje disco en wat progressieve trekjes. Er vormt zich na enkele nummers een stralende glimlach op je gezicht en die blijft tot het einde van het album aanwezig. De groove die door elk nummer stroomt is betoverend, zoals in ‘Chardonnay Nights’, terug boordevol keyboard en een stampend ritme. Hoe ver kan je afdrijven van de death metal? Wel, als je aanstekelijke eighties poppy rock nummers brengt, zal dat toch al een stuk in die richting gaan denk ik. ‘You Belong To The Night’ is zo’n guilty pleasure die je terugschud terug naar de tachtiger hoogdagen. Het zal wellicht mijn eigen sterke invloed van dit decennia zijn die zijn brok van de pap zal opeisen, maar ach, wat een heerlijk nummer. Het aansnijden van diverse thema’s is via muziek soms wat makkelijker. Het enthousiaste rocknummer ‘White Jeans’ is een eerbetoon aan de LGBTQIA+ gemeenschap waarmee ze hele goede reacties kregen. Het heeft een humoristische kwinkslag, maar kent een hele mooie balans en bevat een hele positieve boodschap. Deze ‘Aeromantic II’ mogen we zien als een nieuwe lading aanstekelijke verfrissende songs. De automatische piloot is duidelijk uitgezet want met opzwepende harmonieën en ritmes nemen ze meer dan ooit het stuur in beide handen. Voorlopig staat The Night Flight Orchestra nog op de begane grond, maar eens het luchtruim der optredens terug corona-vrij gegeven wordt, kunnen we meteen een dubbele vlucht boeken met beide “Aeromantic” albums.

Rocking Klingon (85)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Violent Indigo 2. Midnight Marvelous 3. How Long 4. Burn For Me 5. Chardonnay Nights 6. Change 7. Amber Through A Window 8. I Will Try 9. You Belong To The Night 10. Zodiac 11. White Jeans 12. Moonlit Skies