Geboren in het geweldige 1969, zag Tommi “Tuple” Salmela in Kuopio, Finland voor het eerst het daglicht. Alhoewel hij ton nog niet besefte dat hij een Finse heavy metal zanger zou worden, waren de roots gelegd. Later zong hij in bands als Tarot, Lazy Bonez en Raskasta Joulua en stond ook op het podium met onder andere Elize Ryd, Floor Jansen, Joe Lynn Turner en Dee Snider. Tuple‘s persoonlijke invloeden zijn bands als Journey, Kansas, FM, Boston, Chicago, maar ook Black Sabbath en Dio. Met ‘Welcome To Hell’ brengt Tommi zijn tweede soloalbum, dit na ‘Wooden Box’ van vorig jaar. De nummers zijn, zoals op het vorige album, geschreven door Riitis, Tommi’s goede vriend en vertrouwde componist. Maar in tegenstelling tot de Wooden Box release, die tekstueel gebaseerd was op Tommi’s leven, werpt de band deze keer een blik op de donkere hoeken in de gangen van de macht en worstelt met de relaties. Het neemt de luisteraar mee op een reis naar het late negentiende eeuwse Colorado. Dit is de speeltuin van de rijken en de machtigen, dat ooit een woeste thuisplek van mijnwerkers, revolverhelden en indianen was tijdens de Silver Rush. De band bestaat uit drummer Tom Rask, bassist Jykä Sirainen, gitarist en keyboardspeler Riitis en uiteraard Tommi “Tuple” Salmela zelf als zanger. Gastvocalist Tony Kakko (Sonata Arctica) deed naast Riitis en Tommi ook achtergrondzang. Erkka Korhonen speelde in een vijftal nummers de gitaarsolo’s in. Janne Tolsa zorgde naast mix en mastering ook voor een bijdrage op keys. Keyboard zet de schijf in gang. ‘Welcome To Hell’ begint aftastend maar eens het nummer ingezet is, voel je meteen dat het goed zit. Knappe afwisseling van arrangement met sterk gitaarwerk, maar vooral de vocale prestatie zorgt voor een doorslaggevend positief element. Wat opvalt is de gelijkenis met de 56-jarige Andi Deris van Helloween. Beiden metalzangers waarvan het timbre verrassend dicht bij elkaar ligt. ‘Hold On To Me’ is een stuk rustiger maar staalt eenzelfde klasse uit. Een intrigerend ritme, zoals Gotthard dit ook heeft in ‘Lift U Up’, zorgt voor de stuwende kracht in ‘1-2-3-4 GO!’. Een solerende snarenplukker trekt de aandacht even naar zich toe, waardoor het nummer wat ademruimte krijgt. Tommi staat als vocalist vaak in de kijker en doet dit nog eens extra in de easy rocker ‘So Damn Cruel’. Wat ommezwaai in ‘Pride’, waar de heren het wat trager maar bombastischer aanpakken. Telkens zijn de nummers met pittig snarenwerk doorspekt en dat is zeker een meerwaarde. Eén van de betere nummers is het dynamische ‘Stay’ door de energie en de catchy melodie. Het keyboard- en gitaarwerk sprak me erg aan. Na het uptempo ‘Hiding In Plain Sight’ volgt het poppy ‘Survive’, waar powervoice Noora Louhimo (Battle Beast) gast is. De furieuze metal-lady is naast haar krachtige stem ook berucht voor een zachter vocaal kantje en dat is toch wel een knappe en verrassende bijdrage. Geen uitbundig of explosief nummer maar we horen een zangeres die naar het einde van het nummer toch wel haar troeven uitspeelt. Iets intenser maar toch met dezelfde pop-invloed is ‘Not Enough To Love Me’, waar de snaren van Jykä de plak zwaaien. Na het melodieuze ‘Lies Grow Lies’ sluit het zeven minuten durende ‘Silver’ indrukwekkend het album af. Het nummer start in alle rust en bouwt mooi op naar een climax, waardoor de schijf met kracht eindigt. Bands die niet alleen vertrouwen op zware riffs, maar ook op sterke melodieën en larger-than-life keyboards, daar is Tuple een goed voorbeeld van. Ik had hen nog niet eerder ontdekt en deze verrassing was zeker niet negatief, integendeel zelfs. Namen als Nightwish, Journey, Boston en Uriah Heep, die in het lijstje staan waar luisteraars van dit album ook oor naar hadden, konden mij gelukkig over de streep trekken.

Rocking Klingon (84)

AOR Heaven aor 00233

Tracklist: 1. Welcome To Hell 2. Hold On To Me 3. 1-2-3-4 GO! 4. So Damn Cruel 5. Pride 6. Stay 7. Not Enough To Love Me 8. Hiding In Plain Sight 9. Survive 10. Lies Grow Lies 11. Silver