We geven het maar meteen toe, naar deze plaat hebben we lang uitgekeken. Nooit van Yoth Iria gehoord zegt u? Dat kan want het is eigenlijk een nieuwe band maar dan wel met twee legendarische figuren uit de Griekse black metal scene. Oprichters zijn namelijk niemand minder dan Jim Mutilator (oorspronkelijk bassist bij Rotting Christ en Varathron) en Magus Wampyr Daoloth – ook wel kortweg The Magus – eveneens gekend van bij Rotting Christ en van Necromantia en Thou Art Lord. Nadat de heren in het begin van het jaar de ep ‘Under His Sway’ losten met daarop twee nagelnieuwe nummers én een sublieme cover van Rotting Christs ‘Visions Of The Dead Lovers’ is er nu het full-album ‘As The Flame Withers’. Gezien de status van beide heren waren de verwachtingen hoog gespannen. Aangevuld met George Emmanuel (ex-gitarist bij Rotting Christ) hadden we niets meer of minder verwacht dan nummers die toch wel bijzonder hard zouden refereren naar datzelfde Rotting Christ. Maar hoewel ze de roots onmogelijk kunnen verloochenen en ze dus bij momenten heel erg klinken als die typische Griekse black metal waarvan ze zelf aan de wieg stonden, is Yoth Iria erin geslaagd om toch nog dat tikkeltje anders te klinken. Hoe bizar het ook mag lijken, sommige riffs doen ronduit de link leggen tussen Iron Maiden en black metal. Met name bij ‘The Red Crown Turns Black’ zou je zweren dat de riffs uit de pen van Steve Harris en de zijnen zijn gevloeid. Het is eerlijk gezegd even wennen maar dat komt wellicht enkel door ons eigen voorbedachtheid dat de plaat zou klinken als een vroeger Rotting Christ-album. Let wel, dat is het in zekere zin ook. De gitaarriffs zijn in nummers zoals ‘Tyrants’ volledig op die leest geschoeid. Dat typische midtempo melodieuze gitaarwerk samen met de snerpende screams van The Magus zorgen bij dergelijke nummers toch voor een hoge mate van een herkenbaar gevoel. Kortom wie fan is van de eerder vernoemde bands zal deze plaat zeker weten te appreciëren. Onze absolute favoriet van het album is ‘The Mantis’ dat je meevoert naar vintage Rotting Christ zoals ten tijde van “Non Serviam”. Wie doorgaans niet echt warm wordt van Griekse black metal zal het per uitzondering misschien ook wel weten te pruimen net omwille van de aparte elementen en invloeden die erin verweven zitten. Yoth Iria is erin geslaagd om een steengoed album te maken dat de roots van de leden perfect weet te blenden met een a-typisch geluid. Is dit een album waarbij we volledig omver worden geblazen? Nee, daarvoor waren onze verwachtingen van deze heren wellicht te hoog gespannen gezien hun staat van dienst en zitten er dan toch net te weinig verrassingen in het album of ontbreekt net die gitaarriff die ons vanaf de eerste luisterbeurt bij de keel grijpt. Na intussen een ontelbaar aantal keren te hebben geluisterd, durven we wel zeggen dat we fan zijn van het album. Er staat allerminst een nummer op dat we zouden catalogeren als loutere vulling, eerder integendeel, elk nummer kent een sterke opbouw. Voorts ook nog even het prachtige artwork vermelden want het oog wil ook wat.
K.H. (90)
Pagan Records
Tracklist: 1. The Great Hunter 2. Yoth Iria 3. Hermetic Code 4. The Mantis 5. The Red Crown Turns Black 6. Unborn, Undead, Eternal 7. Tyrants 8. The Luciferian