In afwachting van hun derde langspeler ‘Somnus’, die normaal gezien wordt uitgebracht in januari ’21 (release is omwille van corona immers lang uitgesteld), verblijdt Splendidula ons met de single ‘Somnia’. Het Belgische vijftal vormt een buitenbeentje binnen de wereld van stoner / sludge / doom wellicht –deels– te verklaren door het stemgeluid van zangeres Kristien. Haar stemtimbre hebben we nog niet weten te ontdekken bij andere bands binnen het genre. Voor wie de band niet kent: verwacht je vooral NIET aan een geluid zoals pakweg Within Temptation. Op ‘Somnia’ neemt Splendidula je mee in wat aanvoelt als een melancholische donkere droom. Geopend wordt er met loodzware gitaren die het quasi tantrische gezang ondersteunen tot die zang overgaat in een angstaanjagende krijs. Na deze opening die je meteen bij de keel grijpt, gaat de zang over in cleane zang die baadt in een sfeer van donkere melancholie. Ongeveer halverwege wordt er even gas teruggenomen om nadien terug in volle hevigheid richting einde te gaan waar ook de stevige gruntstem van gitarist Pieter opduikt en voor dat unieke contrast in zang zorgt. Op hun vorige langspeler ‘Post Mortem’ liet Splendidula reeds een zeer gevarieerd geluid horen waarbij de gitaren het ene moment klinken als een typische stonerrock formatie om het volgende moment als donderende sludge te klinken. De band slaagt erin om zich een compleet eigen geluid aan te meten hetgeen verraadt dat er bijzonder veel werk en energie in de nummers wordt gestopt. Met ‘Somnia’ slagen ze er opnieuw in om in hun geheel eigen stijl toch weer nog dat stapje voorwaarts te zetten. Het nummer duurt ruim acht en een halve minuut waarbij ze weer nog net iets anders klinken dan op ‘Post Mortem’. Het nummer klinkt dreigender en duisterder dan we de band voordien hoorden. Geen idee hoe de rest van de plaat zal klinken maar als voorbode doet ‘Somnia’ ons in ieder geval verlangen naar meer.

K.H.