Serment is een nieuw project van de Canadees Moribond, je misschien bekend van Ephemer, Forteresse of Oublieth. Met ‘Chante, ô flamme de la liberté’ is hij toe aan zijn eerste volwaardig album onder de naam Serment al was er vorig jaar ook reeds een twee tracks tellende cassette die volledig instrumentaal was. Nadat een gure Noordenwind is uitgeblazen tijdens tijdens ‘Ouverture’, maakt een stevige donkere sound zijn opwachting waar kilte en dreiging vanuit. Een sound die naadloos verder wordt gezet tijdens ‘Sonne, le glas funèbre’ waar ook een soort van eenzaamheid in opduikt. Althans dat is het gevoel dat ondergetekende ervaart. De schreeuwerige vocalen zitten wat te diep in de mix naar onze smaak en worden zodoende ondergesneeuwd door keys, gitaar en drumpatronen. Het nummer wordt afgesloten met hoefgetrappel omsluierd door opnieuw die gure Noordenwind. Het gaat razendsnel verder met ‘Par-delà collines et rivières’, een stevig up tempo nummer met, gelukkig, wat momenten om op adem te komen zodat eentonigheid net geen kans krijgt om toe te slaan. Het nummer sluit dit keer af met een knetterend vuur die de gure Noordenwind probeert te overstijgen, iets waar het niet in slaagt. ‘Flamme Hivernale’ breekt daarna los en opnieuw vinden we het spijtig dat de vocalen onder een stevige geluidsmuur verborgen zitten. Dat ook de keys een heel prominente rol blijven opeisen – in elk nummer wordt als het ware een dik tapijt over de drumpatronen en riffs gedrapeerd –, zijn we ondertussen al “gewoon” geraakt, maar het zorgt toch voor een domper en een soort van eentonigheid. De gure Noordenwind heeft ondertussen het vuur(tje) uitgeblazen en laat op het einde opnieuw van zich spreken. ‘Avant que ne Meure la Gloire’ neemt de draad terug op om, we weten het: we vallen in herhaling, af te sluiten met die gure Noordenwind. Die mag nog even verder gaan tijdens de openingsfase van ‘Hymne pour la Patrie’, waarna de keys het overnemen en ons onder dompelen in weemoedigheid en eenzaamheid te midden van een koud en in duisternis gehuld landschap. Uiteindelijk overwint de gure Noordenwind ook dit gegeven en krijgt die de laatste tonen van dit eerste Serment album. Wij besluiten met de term “niet onaardig”, maar toch een beetje te veel hetzelfde: wind, keys die een té prominent tapijt draperen over de nummers, én vocalen die te diep in de mix steken om voor een impact te zorgen. In de grote stroom aan releases die nog steeds niet op volle toeren draait wegens Covid 19 zal het toch te weinig zijn om de massa te overtuigen. We vrezen dan ook dat Moribond met Serment een paar tandjes zal moeten bijsteken om écht gehoord te worden boven de gure Noordenwind.

Luc Ghyselen (60)

Sepulchral Productions

Tracklist: 1. Ouverture 2. Sonne, le Glas Funèbre 3. Par-Delà Collines et Rivières 4. Flamme Hivernale 5. Avant que ne Meure la Gloire 6. Hymne pour la Patrie