Dit jaar vieren de heren van het Amerikaanse Ninth Circle hun twintig jarig bestaan. Intussen hebben ze een drietal albums uitgebracht. Na hun debuut ‘Ninth Circle’ in 2000 bleef het wel redelijk lang stil. De opvolger ‘The Power Of One’ bleef echter tot 2008 uit. Telkens zit er veel tijd tussen de albums. Zo verscheen hun derde ‘Legions Of The Brave’ in 2014 en nu zes jaar later, is ‘Echo Black’ hun vierde creatie. In de bezetting vinden we slechts drie man. Dennis Brown neemt zang en gitaar voor zijn rekening, Frank Forray de bass partijen en Richie “Captain Black” Brooks vult de plaats achter de drum. Een loeiende sirene in de intro van ‘Dance Of Swords ‘ trekt de schijf op gang. Een klassieke riff wordt de basis van deze traditionele heavy-metal track. De ratelende bas zorgt voor een groovy lijn. Ook ‘The Angel’s Share’ blijft traditioneel mooi binnen de lijntjes. Een Iron Maiden-waardige riff opent de titeltrack ‘Echo Black’. Deze vingervlugge oorworm blijft op een stevig ritme van dubbele bassdrum goed zitten. Frank Gilchriest neemt het even over van Richie Brooks bij de drumpartijen in ‘Forever More’, dat erg dreigend start. Het wordt een stevige sessie in een nummer dat halverwege een break kent. ‘Tokyo Nights’ is erg braafjes qua body. De gitaarsolo en de uitnodigende zanglijnen zorgen wel voor wat tegenwicht, maar het geheel valt me te licht uit. De intro van ‘Prelude To Glory’ zet daar veel vuurwerk tegenover. Het niveau is een pak hoger. Deze power metal track grijpt me meer bij de keel. Ook het werk van de intense snarenplukker zorgt voor vuurwerk. Ergens doet ‘Shadow Of Giants’ me aan ‘Blaze Of Glory’ van Bon Jovi denken. Het trommeltje in samenwerking met de tokkelende gitaar zorgt voor een knappe ballad. Dennis neemt echter wat meer de voorgrond als zijn gitaarsolo voor een extra krachtinjectie zorgt. Na de traditionele nummers ‘Return Of The King’ en ‘Riding The Storm’ toont ‘Then & There’ een andere kant van de band. Meer classic rock en bollende ritmes zorgen voor een ommekeer in het album. Na het knappe instrumentale ‘Natural High’ wordt zelfs lekker groovy in de bonustrack ‘When The Sun Goes Down’, dat een zwoele vibe op die grollende basslijn zet. De afsluiter ‘Warrior’ slaagt er zelfs in om een, bijna over de top uitnodigend vrolijk, refrein, een vingervlugge solo en een dubbele bassdrumlijn te combineren. Todd Michael Hall is gastvocalist en Mike Flyntz zorgt voor de gitaarsolo, terwijl Jeff Prentice de toetsenbordpartijen en de afsluitende gitaarsolo voor eigen rekening neemt. Een aantal keren tijdens het album had ik muzikaal het gevoel dat ik te veel op mijn honger bleef zitten en te veel op zoek was naar iets dat me meer kon raken. Er wordt technisch goed gespeeld, maar er zit niet overal een ziel in de nummers. Vocaal zit het goed, zonder overschot. Het blijft allemaal iets te braaf, te traditioneel, wetende dat het album een uur duurt. Net dan heb je iets nodig dat het boeiend kan houden. Gelukkig zijn de nummers in het tweede deel van de plaat iets uiteenlopender. Op zich een goed album, dat veel traditie en heavy metal in zich draagt, maar het mocht iets meer de lijntjes overschrijden. Misschien is het beter om de nummers in dezelfde lijn meer te combineren en op een apart album uit te brengen?

Rocking Klingon (75)

Pure Underground Records PURCD 031

Tracks: 1. Dance Of Swords 2. The Angel’s Share 3. Echo Black 4. Forever More 5. Tokyo Nights 6. Prelude To Glory 7. Shadow Of Giants 8. Return Of The King 9. Riding The Storm 10. Then & There 11. Natural High 12. When The Sun Goes Down 13. Warrior