Het Deense Seven Thorns komt eraan met zijn nieuwste creatie: ‘Symphony Of Shadows’. De band werd origineel opgestart in 1998 maar kende ook reeds een aantal jaartjes van non-activiteit en veranderde de naam voor een tijdje in 7thorns om uiteindelijk toch terug te keren tot Seven Thorns. Het huidige vijftal – de line-up wijzigde ook al heel wat keer – brengt een iets zwaardere en donkerder sound dan we eigenlijk van hen gewoon waren. Nog steeds staat gedreven power metal aan de basis, maar daar worden nu een paar lichtjes progressieve accenten aan toe gevoegd zodat een soort van “Gamma Ray meets Symphony X” ontstaat om het te hebben over een paar van hun invloeden. OK, het niveau van de twee aangehaalde bands wordt niet gehaald, maar zo krijg je toch een idee waar Seven Thorns voor staat. Echt vernieuwend is het dus allemaal niet, maar de negen tracks op dit album zorgen er wel voor dat je bij de les blijft en geboeid blijft luisteren. In vergelijking met hun vorige album, ‘II’ (2013), is de grootste wijziging in het vocale departement terug te vinden. Björn Asking, de man die nu achter de microfoon te vinden is, heeft een iets donkerder en dreigende stem timbre dan zijn voorganger en het is voor de fans toch wel even wennen. Zelf zijn we niet voor de honderd procent fan zijn stem timbre, terwijl we ons muzikaal wel kunnen verzoenen met de lichtjes aangepaste sound wijziging. Geen van de tracks steekt er echt bovenuit, maar echte opvullertjes zitten er ook niet tussen. Als we dan toch een track moeten naar voor schuiven, kiezen we voor ‘Beneath A Crescent Moon’ waar kleine accenten een Midden-Oosterse sfeer oproepen en waar vrouwelijke vocalen mooie contrasten laten optekenen met de zware rauw klinkende mannelijk stem.

Luc Ghyselen (72)

Mighty Music PMZ 286

Tracklist: 1. Evil Within 2. Black Fortress 3. Ethereal (I’m Still Possessed) 4. Beneath A Crescent Moon 5. Castaway 6. Last Goodbye 7.Virtual Supremacy 8. Shadows Prelude 9. Symphony Of Shadows